42 || Louis

Het was nu al half negen ’s avonds en we hadden de oh zo beroemde bollen nog niet gevonden. Blijkbaar leiden toch niet alle wegen naar Rome. “Zullen we terug gaan naar Leuven?” Stelde ik voor waarop Frauke instemmend knikte.
Gelukkig hadden we de weg naar het station toch nog gevonden. We zaten net op de trein. Nog ongeveer een uurtje rijden gokte ik.
“Komen de andere boys ook naar België?” Vroeg Frauke na een korte stilte. “Jip, I think that they are coming tomorrow.” Antwoorde ik. “Yeey, ik wil hun echt nog eens zien. Dat is al zo lang geleden!” Zei ze opgewekt en klapte vrolijk in haar handen.
“Calm down, you already have me.” Zei ik een tikkeltje jaloers. “Is er iemand Jaloers?” Zei ze lacherig. “Nee.” Zei ik op fluistertoon. Ik voelde hoe mijn wangen begonnen te gloeien.
“You will always be my superman.” Zei Frauke en stond op om plaats te nemen op mijn schoot. Ze drukte een zacht kusje op mijn lippen waardoor ik haar terug kuste.
Ohgod, I love this girl so freaking much. “Say that you’ll never leave me alone.” Zei ik tussendoor.

3 REACTIES = volgend en laatste deeltje tot zaterdag want I am going to London, baby! (: