Ten.

Esther Withlock.

Ik heb geen idee hoelang Zayn en ik al in stilte op de stoep zaten, maar ik voelde mijn achterwerk niet meer door de kou die uit de stoeptegels trok, dus het moest al lang zijn. Net toen ik de stilte wou doorbreken hoorde ik zijn stem alweer bij mijn oor.
'Es, ik snap het oké? Je hoeft jezelf niet in rare bochten te wringen om mij beter te laten voelen. Maar vertel me dan wel waarom je echt niet drinkt, want je bent een slechte leugenaar.' geërgerd zuchtte ik, en ik dacht dat iedereen er in was getrapt. Maar was ik hem de waarheid oer tenminste een ding niet verschuldigd na hem zo hard af te hebben gewezen?
'Ik was net zestien geworden, en voor mijn verjaardag hadden mijn zus en Danielle me een avondje uit beloofd. We zouden naar de grote stad gaan en mij proberen overal binnen te krijgen, om vervolgens dronken te worden.' ik glimlachte bij de herinnering en snoof, 'ze vertelden me onderweg vrolijk dat ze ook voor de eerste keer dronken waren toen ze zestien waren, en ze graag die ervaring met mij wilde delen omdat ik behoorlijk close met ze was. Vooral met Elise, mijn zus.' ik staarde even naar boven om de weinige sterren te ontdekken die je nog kon zien, door al het licht van deze levendige stad zag je niet half zo veel sterren als thuis. Zayn klopte geruststellend op mijn arm.
'En toen is er wat ergs gebeurd.' constateerde hij, ik knikte. Hij gaf me een veelbetekenende blik om te zeggen dat ik het niet verder hoefde te vertellen. Maar ik vertrouwde Zayn ergens wel, en ik vond het fijn om één keer niet al mijn gevoelens opgekropt te houden. Dus haalde ik diep adem en vertelde verder.
'Na drie clubs kregen we mij eindelijk naar binnen gesmokkeld. Het was de beste avond van mijn leven, we dronken, dansten, deelden kusjes uit. Op een gegeven moment hadden ze de hele club zo ver gekregen dat iedereen Happy Birthday voor mij zong, ik voelde me gelukkig. Vond het geweldig om een avond aan niks te kunnen denken dan aan plezier hebben, en ik voelde me trots bij het idee dat ik deze wilde nacht aan klasgenoten kon vertellen, om hun bewondering en jaloezie op te wekken.' ik glimlachte stompzinnig en schudde mijn hoofd, de tranen welde in mijn ogen op en Zayn sloeg zijn arm om me heen en wreef geruststellend over mijn rug.
'Ik was oppervlakkig en verschrikkelijk naïef, maar eigenlijk waren we dat alle drie. Om vier uur vonden we het wel mooi geweest en sleurden Elise en Danielle me weer mee naar de auto, eenmaal daar twijfelde ik of het wel zo slim was om in deze toestand terug te rijden. Maar ze verzekerde me dat ze dit altijd deden, en er was de andere keren toch niks gebeurd? Dus we stapten in en reden weg, de eerste vijf minuten ging het goed, maar toen we net de snelweg opreden kreeg ik de hik waardoor Elise- die de wagen bestuurde- een lachbui kreeg en op de verkeerde weghelft slingerde.' de tranen stroomden nu over mijn wangen en ik liet mijn vochtige wang tegen Zayn zijn schouder aanhangen, ik voelde zijn grip versterken en zijn adem versnellen. Hij zag het al aankomen.
'Toen kwamen de verblindende lichten, er kwam een vrachtwagen met volle snelheid op ons afrijden. In paniek gaf Elise een enorme ruk aan het stuur, waardoor we weer de goede weghelft opreden maar slipte, en toen raakte we een boom. En haar kant was volledig plat gedrukt, d-de kist w-was zelfs gesloten.' de laatste zin was niet meer hoorbaar door mijn luide gesnik, Zayn trok me in zijn armen, wiegde me heen en weer en fluisterde sussende woordjes in mijn oor. De woorden die hij zei waren precies de woorden die ik wou horen, en gelukkig zat de zin 'alles komt goed' er niet tussen. Ik haatte die woorden, alles kwam niet goed. Het leven ging door ja, maar ik zou altijd die lege pijn van binnen voelen, en het schuldgevoel. En ik kon eerlijk gezegd niet zeggen welke van de twee het ergst was.
De rest ging in een waas voorbij, er kwam een taxi waar we in stapten, mijn beeld was nog steeds wazig door de tranen, ik zag de lichten voorbij flitsen en voor ik het wist waren we thuis. Ik was totaal ingestort, dus Zayn droeg me naar boven, en wiegde me zachtjes heen en weer in zijn armen totdat ik huilend in slaap viel.