3.

Julie pov:

Ik gaf Jasper lachend een duw en ik werd door hem opgetild en in een rondje gedraaid. Ons ijsje was al helemaal opgegeten en nu zaten we te stoeien met elkaar. ‘Jasper! Zet me neer!’ gilde ik lachend. Hij was ondertussen ook al begonnen met lachen en bleef me rond draaien. ‘Help!’ en toen vielen we allebei in het gras. Jasper lag vanonder en ik lag bovenop hem. ‘Bedankt voor mijn val te breken.’ grinnikte ik en ik begon hem te kietelen. ‘Ah, nee! Julie. Stop. Dat.’ hij had de slappe lach gekregen en kon niet meer stoppen. ‘Zeg de magische toverwoorden.’ giechelde ik terwijl ik door kietelde. ‘Welke. Dan?’ proestte hij uit en rolde van zen ene zij op de andere omdat ik telkens weer hem aan het kietelen was op de andere kant. ‘Je weet wel welke.’ ‘Julie. Je. Bent. Het. Liefste. Meisje. Die. Ik. Ken. Wil. Je. Nu. Alstublieft. Ophouden. Met. Kietelen.’ hij was moeilijk te verstaan door het lachen en zachtjes hield ik op met hem te martellen. We hadden ondertussen allebei de slappe lach gekregen en we lachend naast elkaar in het gras. ‘Verdorie.’ lachte Jasper. ‘Je bent echt wel het kietelmonster, weet je dat?’ ‘Ha, bedankt voor het compliment.’ zei ik sarcastisch. ‘Hé, niet zo bedoeld. Je bent een mooi en lief kietelmonster.’ ‘Ja ja, probeer je maar uit de situatie te redden.’ zei ik nep gekwetst. Ik sloeg mijn armen gespeeld boos over elkaar en keek de andere kant uit. ‘Hé, mij niet negeren, dat vind ik niet leuk.’ ‘Natuurlijk niet.’ zei ik opnieuw sarcastisch. Ik keek terug naar Jasper zen gezicht en ik schoot uiteindelijk in de lach. ‘Jij gelooft echt alles hé.’ lachte ik luid op. ‘Dat was niet grappig.’ ‘Toch wel, heb je jou gezicht gezien, dat was hilarisch!’ ‘Dat is niet leuk.’ zei Jasper verdrietig en hij keek naar beneden. Nu voelde ik me schuldig tegenover hem en ik legde mijn hand op de zijne. ‘Hé, het was maar een grapje hoor.’ fluisterde ik zachtjes. Jasper keek op met een grijns op zijn gezicht. ‘Gefopt!’ grinnikte hij. ‘Jasper!’ riep ik boos en ik smeet een handje vol gras naar hem. ‘Hé!’ en hij smeet gras terug. We keken elkaar aan met een grijns op ons gezicht. ‘Grasgevecht!’