7.2

Pov Ibrahim
Ik kon weer zeggen dat ik eindelijk weer gelukkig was, Samira en ik waren samen, me broertje en zijn vriendin waren in Barcelona en ik speelde bij Fc Barcelona. Ik sloeg me armen om Samira heen en tilde haar op. 'Ik ben zo blij met jou, ik meen het echt."zei ik terwijl ik er in haar helderblauwe ogen aankeek. Terwijl Samira haar lippen op de mijne plaatst voel ik duizend vlinders in me. "Ik heb jou ook gemist."Zei ze terwijl ze haar armen warm om me heen sloeg. Ik keek naar Samira haar hals, ze had nogsteeds het kettinkje om die ik haar gegeven had, het hartje met mijn naam erin en ook ik droeg nogsteeds de ketting en de ring van Samira. Ik zette haar zachtjes op de grond en samen liepen we hand in hand naar huis, het werd tijd dat Samira voor eeuwig bij me bleef en van mij werd, ook al zag ik haar niet als een bezit ze is gewoon me meisje en ik hoop binnenkort dat ze me vrouw is, en dan ook de vrouw van me toekomstige kinderen als dat ons ooit gegund word, Ik zoende haar in haar nek terwijl we heel rustig naar huis liepen en we de paparazzi en de pers negeerde, het kon ons niks meer schelen zolang wij maar samen blijven.