Stress @ Starbucks

Robert Pattinson besloot op een dag om eens een frappuccino in de Starbucks te gaan drinken. Toen hij de zaak binnenstapte, trof hij achter de toonbank Niall Horan aan. Niall had een roze schort aan en was druk in de weer met heet melkschuim.
"Wat mag het zijn?" vroeg de blonde Ier aan Pattinson waarop Pattinson antwoordde dat hij een frapuccino wou.
"Op welke naam?" Vroeg Niall die de bekende acteur niet meteen herkende. Hij had zijn stift reeds in de aanslag en zonder zelf te weten welke grootte R-Patz wenstte, had hij een grote beker in z'n hand.
"Voldemort." zei Pattinson en hij ging zonder nog meer te zeggen aan een tafeltje zitten wachten.
"Hé, ben jij niet die vampier uit Twilight?" vroeg de jongen die tegenover hem zat. Robert keek op en hij zag dat het The Stig was. Zoals altijd was hij helemaal vermomd in een wit pak met een helm waardoor hij onherkenbaar was. Hij knikte kort als antwoord op zijn vraag en wilde verder eigenlijk geen aandacht meer aan de man in het pak besteden. Gelukkig werd hij gered door Niall die luidkeels 'Voldemort' voor de hele Starbucks riep. Bill Kaulitz dook meteen schreeuwend onder de tafel en bad dat Harry Potter maar snel zou komen om hun allen te redden. Pattinson daarentegen stond zorgeloos op, ontving zijn koffie en verliet zonder te betalen de zaak. Niall riep hem nog na, maar het mocht niet baten. Voor de zekerheid zette Robert het toch maar op lopen en toen hij de hoek omliep botste hij tegen Georg Listing op. Die laatste was helemaal in paniek en riep dat hij geen tijd had. Hij had van Bill immers een sms gekregen dat Voldemort zich in de starbucks bevond. Pattinson lachtte in zijn vuistje en hij liet de langharige bassist z'n gang gaan. Hij zelf zette z'n weg verder, want hij was ondertussen al wat laat voor zijn afspraak met Louis Tomlinson, die hem wou vertellen over het zware verlies van zijn trouwe vriend Kevin de duif. Zoals afgesproken stond Louis reeds te wachten bij een fontein ergens midden op een plein in het centrum van London.

Toen hij Louis dichter benaderde, spotte hij dat ook Jamie Cook er was. Het was vreemd, wat deed een jonge knappe knaap met de gitarist van de Arctic Monkeys. Robert had wel gehoord van de 1D-bromances, maar hij had nooit gedacht dat Louis echt een homo was.
"Hé, Robert, wat ben je laat! Ik begon me zo te vervelen dat ik m'n oude vriend Jamie al had opgebeld om samen wat duiven op te jagen." Robert wist niet meteen wat hij daarvan moest denken. Niet kort daarna werden alledrie de Britten opgeschrikt door een sirene. Het was een politiewagen met achter het stuur Kendall Schmidt. Hij stopte vlakbij de fontein en kordaat stapte hij uit z'n combie.
"Chief Schmidt?" riep Louis geschrokken uit en voor hij wat kon ondernemen sloeg Kendall Jamie Cook in de boeien.
"Weet je wel wie dit is? Dit is de beruchte seriemoordenaar Cookie, hij wordt al jaren gezocht door de Big Time Politie voor het plegen van Big Time Crimes. Z'n laatste misdaad dateert van gisteren waarbij hij een nietsvermoedende duif het leven ontnam." Louis wist niet wat hij hoorde en huilend stortte hij zich in de armen van een toevallige voorbijganger. Logan Henderson die daar toch niet zo toevallig was, maar Kendall back-up kwam geven streelde de arme jongeling door z'n warrige bruine haren en suste hem dat alles in orde zou komen, maar dat Kevin nooit meer terug zou komen. Robert besloot daar, op dat moment heel impulsief, om Louis mee te nemen naar de starbucks voor een bakje troost. Hij had er immers nog een rekening te betalen...