Sixty - Eight~

Lucas zijn ogen werden rood.
"ik ben nog steeds niet bang voor je." zei ik en liep terug naar de keuken.
Lucas maakte me zoiezo niet bang.
ik pakte een de twee borden en zette ze op tafel.
Liam en Niall gingen aan tafel zitten.
"Niall als je dat liedje nog wil gaan doen moet je wel je gitaar halen." zei Liam.
"daar heb ik echt geen zin om mijn gitaar te halen." zei Niall en at door.
"ik haal hem wel." zei ik.
"hoezo? voor mij haal je nooit iets." vroeg Liam
"doe je iets aardigs voor mij, dan doe ik iets terug."
"en als je iets slechts doet?" vroeg Zayn.
"dan neem ik wraak." zei ik en rende naar het huis van de jongens.
het maakte me niet zo heel veel uit.
een beetje buitenlucht was niet verkeerd.
ik klom via het raam van Liam naar binnen en liep naar de kamer van Niall.
Niall's kamer was net als die van de andere jongens.
een grote bende.
ik pakte de gitaar van Niall's bed en rende weer terug naar het pakhuis.
onderweg zag ik Levi en Samuel.
ze waren aan het ruziën.
toen ik goed keek zag ik 'dat ene meisje'.
ze zat vast aan een boom.
die broer's.
ik zette Niall's gitaar tegen een boom en gooide een paar scherpe takken naar Levi en Samuel.
Niall moest maar wachten.
"wie deed dat?!" riep Levi.
Samuel trok een tak uit zijn been en gooide die naar Levi.
ik rende op ze af en greep ze vast.
"hey zus." zei Samuel.
"hoe vaak moet ik nog zeggen dat jullie weg moeten blijven!?!" riep ik en gooide ze door de lucht.
het meisje probeerde zich los te trekken.
ze leek nogal geschrokken over alles.
ik liep naar haar toe.
ze kroop dichter tegen de boom aan.
ik een makkelijke beweging trok ik het touw kapot.
"ik ben niet zoals mijn broers." zei ik en liep terug naar Niall's gitaar.
"is dat Niall's gitaar?" vroeg ze.
"zou kunnen. kijk uit met je been!"
ze stond op maar viel tegen de boom aan.
het was nogal overduidelijk dat Louis haar 'geholpen' had.
zo noemde hij het teminste.
"hoe wist je dat?" vroeg ze.
"daar praat niemand over."
ze keek naar de lucht.
"ga je me hier achter laten?"
voor ik de kans had antwoord te geven draaide haar ogen.
haar ademhaling werd anders en haar ogen vielen dicht.
fijn had ik weer.
ik trok haar op mijn rug, pakte de gitaar van Niall en liep naar het pakhuis.
waarom was ik altijd zo aardig voor mensen?
'mensen' nog wel.
ik liep naar binnen en legde het meisje op de bank.
"wat heb je nu weer gedaan?" vroeg Liam.
"gitaar gehaald, gevecht met broers, gesprek met meisje, meisje ineens stil, hierheen,gezeik aangehoord en uitleg gegeven. zoals normaal." zei ik en gaf Niall zijn gitaar.
Louis kwam naar beneden gerend.
hij wees naar het meisje.
"mijn broer's weer." zei ik en liep langs hem naar boven.
Louis botste tegen me aan.
"gadver Lou, je stinkt naar alcohol." zei ik.