Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 4

---

Meteen als mijn mes door de schil gaat ontploft de vrucht. Paniekerig springen we op en neer in een poging de kleverige beesten van ons af te krijgen. Char begint meteen te zweten en ook ik krijg het warm. Plotseling glijden de maden van ons af. Hitte is inderdaad het enige middel om ze van je af te krijgen. Trillerig onderzoek ik of er nog zijn achtergebleven. Ik kan er geen een vinden. Maar dat zegt niets. De wezens zijn zo gemaakt  dat ze zich pijnloos en razendsnel naar binnen werken. Anty-wormen worden ook wel gebruikt om gewoon te pesten. Dat is trouwens ook een irritante  eigenschap van de Antyllie: voor alles wat ze gemaakt, verpest of veranderd hebben zetten ze A, Anty of Antyllie. Alsof ze willen zeggen: 'Wij hebben dit aangeraakt, dus nu is het van ons.' Overigens een eigenschap die normaal alleen bij peuters voorkomt.

Als we voor onze boom staan bedenk ik dat we ook de andere appel nog hebben. Ik besluit het er op te wagen en zonder waarschuwing steek ik mijn mes in de schil. Ik hoor Char een verschrikt gilletje slaken, maar er gebeurd niets. 'Nou',zeg ik tevreden. 'Eén appel hebben we.' En nou nog hopen dat geen van ons zo'n ellendige worm in ons lijf hebben, denk ik er achter aan.

Nadat we een stuk fruit verorberd hebben zegt Char dat ze zich niet lekker voelt. 'Waarschijnlijk door de spanning',zegt ze erachter aan. Dat zou best kunnen. Maar het kan ook zo'n vieze worm zijn. Hoe dan ook, Char doet een dutje en ik zie een geschikt stuk hout liggen voor mijn nieuwe mes.  Als ik test hoe hard het is merk ik tot mijn tevredenheid dat het onderdeel was van een regenboom. Groeit het best als er veel regen valt. Verhard als het nat word, en, het mooiste misschien wel, blijft hard waardoor het niet kapot te krijgen is. Als ik een tijdje in de zon zit te werken, hipt er een klein muisje in ons nest. Het snuffelt aan mijn mes en arm, klimt daarna met groot gemak op Char en begint zich te wassen. Char is weer wakker en glimlacht. Ik kijk naar de frêle pootjes van het dier die ronde bewegingen maken. Als het beest genoeg heeft van zijn sanitair, roetsjt hij weer naar beneden en loopt richting de appel. Ik bedenk dat dit een mooie gelegenheid is om te kijken hoe mijn mes in de hand ligt. Voorzichtig snijd ik een klein stukje vruchtvlees af. De muis blijft zitten totdat ik het stukje aanbiedt. Het grist het uit mijn handen en klimt snel weer bovenop Char. Zijn pootjes klemmen z'n schat stevig vast en zijn glimmende oogjes houden ons goed in de gaten. Als hij zijn appel op heeft vegen zijn pootjes nog één keer over zijn snuit en dan schiet hij ervandoor. Ik bekijk mijn mes. Het lemmet zit stevig in de inkeping van het hout en heeft mooie versiersels aan het handvat. 'Prachtig',merkt Char op. 'Maar dat zal me er niet van weerhouden er een nek mee door te snijden',grinnik ik. 'Kan je mij ook helpen met zo'n mooi mes maken? Asjeblieft??',bedelt Char die nu haar eigen werk tevoorschijn. 'Echt niet. Je moet het zelf leren. En bovendien, het lukt al aardig!' 'Maar niet zo goed als bij jou...',ze trekt een pruillip. Ze lijkt nu echt op mijn kleine zusje, maar die is nu dood. Dankzij de Antyllie. Ik zucht. Niet toegeven, Scarlett! 'Noop. Je regelt het zelf maar. Maar ik kan je wel helpen als het mislukt hoor!' Zelfvoldaan pakt Char haar rip-mes. Dan betrekt haar gezicht. 'Jammer dan. Ik heb niks om hem te bewerken want mijn rip-mes valt bijna uit elkaar.' Ik zucht. 'Mag ik jouw nieuwe lenen?' 'Echt niet!',zeg ik vastbesloten. 'Ik wil niet dat hij nu al bot word. Je neemt maar eentje die ouder is.' Char pakt de doos waarin mijn messen liggen. Ze trekt haar wenkbrauwen op. 'En welke zij oud?' 'Geel touw, daarna donkergeel. Van licht naar donker dus. Maar neem een donkergele of een lichtgroene, want die andere zijn nog erg scherp.' Char pakt een mes en begint langzaam en met korte tikjes stukjes van het lemmet af te halen. Ze doet het aardig goed, al moet ik haar af en toe bijsturen. Aan het einde van de dag is het mes klaar. De randen zijn nog een beetje slordig, maar het is een prima ripper geworden. Char kijkt ook behoorlijk verwaand.