0.1

Madeline Stuarts

Het is nu en jaar geleden dat die jongen mijn leven redde. Ik weet nog steeds niet wie hij is of hoe hij heet. Ik weet wel dat hij naar terug ging naar z'n geboorteplaats, Scunthorpe. Ik heb hem niet meer gezien, maar sinds hem ben ik wel gaan afkicken en heb het Ginger vertelt. Ze helpt me nu. Mijn wekker gaat af en ik druk hem uit. 'Schat kom je naar beneden?'vroeg mijn moeder. 'Ja ik kom zo!'roep ik als ik naar de badkamer loop en mezelf even op fris. Ik doe mijn badjas aan, loop naar beneden en geef mijn moeder een kus op haar wang. 'Goedemorgen lieverd'zegt mijn moeder en geeft mijn brood aan. Ik zet de tv aan en ga naar de gemiste afleveringen, zet mijn serie op die ik gisteren aan het kijken was en trok mijn benen op de bank. 'Oow, weet je nog mijn vriendinnen van vorig jaar?'vroeg mijn moeder opgewekt. Ik knikte en de serie trok mijn aandacht weer. 'Ik weet dat het niet het goede moment is om het te zeggen, maar hun zoon doet mee aan The X-Factor in Australie'zei mijn moeder weer. Op het moment dat mijn moeder zei : "Niet het goede moment", gingen al mijn gedachte naar mijn vader, de dag dat hij stierf aan die rot ziekte, naar de dag van vorig jaar, aan die jongen die mijn leven redde en dat ik hem daarvoor nog nooit heb kunnen bedanken. 'Nou ze hebben dus die eerste aflevering opgenomen en naar ons opgestuurt. Het kan alleen wel even duren voordat hij hier is'zei mijn moeder en meteen stond ik weer met beide benen op de grond. 'Heb je nog contact met ze dan?'vroeg ik niet-begrijpend. 'Ja, we konden het goed vinden met elkaar en ze stonden erop om nog contact te houden nadat ze naar Australië zijn verhuist'zei mijn moeder breed glimlachend. 'Het zal wel, ik ga naar boven'en met die woorden vertrok ik naar mijn kamer. In mijn kamer aangekomen, liep ik naar mijn badkamer en zette mijn douche aan. Ik hing mijn badjas op aan zijn kapstokje en deed mijn pjama en ondergoed uit. Voor ik in bad zou stappen pakte ik mijn doucheradio en zette mijn vader's cd op. Dit is iets wat ik elk jaar doe op deze dag, in bad zitten huilen met mijn vader's muziek aan, mijn pjama aan doen en in bed films kijken en aan hem denken.
Na zo'n anderhalf uur in bad te hebben gezeten klom ik uit bad. Ik haalde de stop eruit en zag het water weglopen, op een paar druppels na. Altijd als dit gebeurt denk ik altijd : Zie je wel, er blijft altij wel wat over als iemand heen is gegaan. ik trek mijn pjama aan, loop naar mijn kast en pak Finding Neverland en stop hem in mijn dvd-speler. Dit is echt zo'n zielige film. Ik keek hem altijd met Kevin, en van mijn beste vrienden toen ik nog in Cambridge woonde. De film begon en ik nestelde me tegen de teddybeertje dat ik van mijn vader kreeg. Hij gaf hem toen ik in het ziekenhuis lag. Sinds mijn 8e heb ik al diabetes, en toen ik daarvoor werd opgenomen zag ik het beertje in een vitrine staan en wilde ik hem koste wat het kost hebben. Mijn vader wist dat en kocht hem voor me als verrassing. Ik zat middenin de film toen mijn moeder naar boven kwam racen. En geloof mij dat doet ze alleen als het iets belangrijkss is, maar dan bedoel ik ook belangrijk. Of in mijn geval, als het om een jongen gaat....