Foto bij Time flies

Nu alles weer redelijk normaal is, ben ik weer helemaal happy, maar over een week is het tijd om naar huis te gaan en zal ik Kendall voorgoed achter moeten laten..

'Vang hem dan Logan! Aah slome!' schreeuwt Carlos. We zijn op het strand. Het is dinsdagochtend en zaterdag moet ik naar huis, ik mis Kendall nu al! En hij staat gewoon naast me! We praten we niet over en ik heb er ook nog geen behoefte aan. Papa en mama zijn naar de stas, en ik heb de plicht op me genomen op Charlie te passen. 'Erin! Vangen!' Logan gooit een bal richting mij. Bam tegen mn hoofd. 'Laten we een wedstrijd doen!' stelt James voor ' we gaan aan het begin van het strand met iemand op je rug, en wie wint, mag beslissen wat we morgen gaan doen!' 'Deal!' 'Deal!' 'Deal!!' James pakt gelijk Charlie op en zet hem op zijn rug. Kendall tilt mij op, en Logan en Carlos zijn aan het dubben wie bij wie moet. 'Logan moet bij Carlos' breng ik in. Daar zijn ze het mee eens. Carlos vraagt een wat oudere man on af te tellen. '3-2-1-........0!' Carlos, James en Kendall beginnen te rennen, ik houd Kendall goed vast. 'Fock!!' schreeuwt James. Hij ligt met zijn neus in het zand met Charlie bovenop zich. Het gaat nu tussen Carlos en Kendall. Maar Kendall is sterker en ik ben lichter dus het lijkt mij vrij logisch wie er gaat winnen. James doet nog een tevergeefse poging om bij te komen maar dat lukt niet meer. En Kendall en ik rennen als eerste de zee in. 'Yeaaah gewonnen!' grijnst Kendall. 'Teamwork!' roep ik naar Logan en Carlos. 'Wil je vanavond met zijn 2en afspreken?' fluistert hij. 'Met jou altijd!' grinnik ik. 'Dan ben ik rond acht uur bij jou, trek maar VANS aan' ik knuffel hem. 'Auuw..ohw auw!' James komt kreunend het water in. 'Aauhw.. Ik heb schelpen in mijn knie' Hij kijkt ons met een beteuterd gezicht aan. 'Muhahahaaaa nu ben ik mooier als jij!' gilt Charlie. 'James pakt hem op en duwt hem onder water. Rond 17:00 gaan we ook richting de stad om te eten. Mijn ouders zijn niet thuis om eten te koken. En De jongens vonden dat we uit eten moesten waarop Charlie en Carlos gelijk 'MacDonalds' schreeuwden. Lachend hadden we ze aangekeken en er voor ingestemd. We hebben besloten om met Kendall's auto te gaan, ik mag voorin met Charlie er naast gepropt. De andere 3 jongens gaan achterin. Ik kijk met bewondering naar Kendall's benen, wat is auto rijden toch een knap werk! Tuurlijk weet ik dat iedereen het kan leren. Maar hoe MIJN Kendall het doet is toch wel super. 'Mooie benen heb ik hea?' vraagt hij. 'Tsss ego! Maar je hebt gelijk!' ik geef hem een speelse klap op zijn been. 'Auw! Gaan we slaan Mevrouw...' '..Schmidt' vult Logan aan. Ik kijk naar Kendall, hij bloost. 'En hoe zit het met Miss. Henderson!' roept Charlie intelligent. 'Die is er nog niet!' Kendall parkeert de auto voor de Mac, we lopen hand aan hand maar binnen. Als we ons eten allemaal hebben, verbaas ik me weer over Carlos' eetgedrag. Charlie probeert hem na te doen, wat redelijk lukt.
Als we het eten op hebben en nog even in de stad rond hebben gehangen is het 19:30 en besluiten Kendall en ik nasr mijn hotelkamer te gaan en Charlie, die honderduit kletst gaat met James, Logan en Carlos mee. Ik zit bij hem in de auto, opeens stopt hij in een bosgebied en doet mijn deur open 'Komt u er uit mevrouw!' ik stap uit de auto en pak Kendall's hand. Wat is hij van plan? 'Het word vanavond snel donker..' zegt hij 'Ik wil je de plek laten zien waar ik altijd met Kenneth en Kevin kwam, voordat ze buiten LA gingen werken' 'Ik ben benieuwd' we komen op een open plek ik het bos. Kendall gooit een kleed op de grond en gaat liggen. Ik ga dicht tegen hem aanliggen en kijk naar de opkomende sterrenhemel. 'je hebt het koud hé?' 'nee...' 'Dat heb je wel!' zegt hij verlegen. 'Ja, eigenlijk wel..' hij staat op en trekt zijn vest uit. 'Ga eens zitten?' Hij slaat het vest om me heen. En zo liggen we daar uren, tot mijn iPhone meld dat het 01:00 is en ik naar huis wil.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen