Hoofdstuk 2'

Oke, dit voelde best wel awkward. Ik en Tess zaten op dit moment op de bank, in de woonkamer, met mijn vader en oom Simon (nouja, Simon was hier heel vaak en voelde dus als familie, en dus noemde ik hem maar Oom Simon) en oja, had ik het al gezegd ? Oh echt wel dus. Maar oke, ik vertel het nog wel even voor de vergeetachtigen onder ons. Ik zat hier doodleuk in ÉÉN kamer met Liam Payne, Louis Tomlinson, Niall Horan, Harry Styles en Zayn Malik, of ook wel One Direction genoemt. Heel normaal hoor, ze waren alleen maar mijn idolen en ik stond op het punt om te flippen.Eigelijk heb ik best wel een raar gevoel op dit moment, want normaal gesproken ben ik helemaal niet zenuwachtig in de buurt van jongens. Maar goed, gelukkig was ik niet de enige die dat gevoel had, want ik zag Tess ook heeeel erg bewegen de hele tijd. “Tess, zullen wij anders maar even naar boven gaan?“, zeg ik zachtjes. Wow. Had ik nou net iets kunnen zeggen ? Tess gaf me een knikje, maar ze bleef zitten. Ging ze nou nog komen of hoe zit dat ?! Oh ik snap het al, ze zit gewoon tussen Liam en Harry. Pff wat was ik blij zeg, dat ik in de stoel kon zitten ! Nou dan zou IK haar wel weer moeten redden, nietwaar? Met knikkende knieën loop ik naar haar toe en trek haar best wel hardhandig omhoog. Eindelijk bevrijd als deze kamer.

Als we de trap veilig op zijn gekomen, met wat stuikelen, houden we het echt niet meer en beginnen we keihard te gillen. Dat is toch logisch ? “Ella, wat gebeud beneden, waalom scheew je zo ?” O shit, dat was mijn kleine broertje Damiën van 2 jaar. Hihi zo lief , hij kan de ‘r’ niet zeggen. Maar dit was niet goed, want hij was weer wakker en hij was ziek. Ineens voel ik 2 armen om mijn middel en kan ik een gilletje niet onderdrukken. “Haha ik ben het maar!”, lacht Harry. Oke oke oke nu gewoon blijven adem Estrella. “Hihi oke gelukkig maar, ik schrok al. Maar wat doe je hier?” O MIJN GOD ik heb net iets tegen Harry Edward Styles gezegd. “Nou, ik moest naar de wc en ik hoorde gegil.. awh is dat je broertje?” zegt hij, wijzend naar de deur rechts van ons. Huh, hoe weet hij dat hij daar slaapt? En weer schrik ik me rot, want ik voel 2 handen op mijn benen. Oooooh daar is mijn broertje dus.. “Ga jij anders maar verder met gillen, dan red ik me wel met dat kleine kereltje”, zegt Harry met een knipoog en verdwijnt dan met Damiën in zijn kamertje. Wauw hij had me een knipoog gegeven ..


ik doe nou stukje, omdat ik van schrijven houd, maar ik zou wel graag wat meer abbos en reacties krijgen please ? *puppyogen*