Eight.
Esther Withlock.
Na anderhalf uur reizen zaten we dan eindelijk in een danscafé, anderhalf uur ja. Louis zei dat hij zich nog wel een leuk plekje herinnerde en had ons in twee taxi's gepropt, na drie kwartier reizen- we hebben ondertussen nog mini plas en eetpauze gehad bij de Mcdonalds- hadden de taxi's ons afgezet en twee keer de normale prijs geëist omdat we een stoppauze hadden en ik per ongeluk een deel van mijn milkshake had gemorst, die de jongens hadden betaald.
Toen we even om ons heenkijken kwamen we erachter dat we waarschijnlijk verkeerd waren, omdat we midden in een hoerenbuurt stonden. Toen we waren bijgekomen van het lachen en de jongens hadden afgewimpeld die mij en Danielle hadden gevraagd hoeveel het was, waardoor we nog harder moesten lachen, hadden we nog een taxi aangehouden die ons naar een enorme kelder had gebracht die Hunstons heette.
Toen we ons jassen hadden opgehangen en die achterlijke brandtrap waren afgelopen- de hakken van Danielle bleven telkens in de gaatjes vastzitten waarna ze ze uiteindelijk heeft uitgetrokken en op Liam's rug naar beneden was gedraagt- wist ik meteen dat ik van deze plek hield. Er was een grote dansvloer, een bar en er liepen het soort mensen rond waar ik dol op was. Het soort mensen die juist niet zoveel aandacht aan je besteedde, die hier waren om plezier te beleven en niks anders. Ik glimlachte.
We besloten om eerst wat te gaan drinken in een hoekje, iedereen bestelde iets met alcohol, maar ik en Liam bestelde een cola.
'Waarom drink je geen alcohol?' vroeg Harry me. Shit, waarom dronk ik geen alcohol? Ik staarde een beetje koortsachtig om me heen, totdat ik Liam's blik ving en me herinnerde wat Danielle allemaal over hem had verteld.
'Ik heb nierproblemen.' antwoordde ik, iedereen geloofde het.
'Echt waar? Ik ook!' zei Liam verbaasd, ik glimlachte gemaakt naar hem. Alsof ik dat niet wist.
'She's so wasted, acting crazy, making a scene, like it's her birthday.' het was twee uur later, en luidkeels zingend sprong ik heen en weer op de muziek. Ik had met een paar jongens gedanst, niks bijzonders, welke sukkel beweerde dat je alcohol nodig had om lol te hebben?
Ik voelde twee handen op mijn heupen en een kus op mijn wang, zo goed als het ging draaide ik me om en keek in het vrolijke gezicht van Zayn, die was duidelijk dronken.
'Kom!' zei hij, 'dansen!' ik haalde mijn schouders op, waarom niet? Zolang er een van ons twee nuchter was kon er niks ergs gebeuren. Misery van Maroon 5 kwam op en met een glimlach vleide ik mezelf tegen Zayn aan, ik hield van dit lied.
'Girl, you really got me bad. You really got me bad.' zing Zayn zacht in mijn oor, met zijn armen om mijn middel heen. Het was jammer dat de muziek van One Direction niet mijn soort muziek was, want de stem van deze jongen was echt de hemel. Genietend van zijn lichaamswarmte duwde ik mezelf nog wat dichter tegen hem aan, waardoor zijn greep nog wat verstrakte.
'Ik wil je.' hijgde hij opeens in mijn oor, abrupt zette ik een stap naar voren en schoot in de lach. Gekwetst staarde Zayn me aan. Shit, hij meende het ook nog. Zuchtend greep ik hem bij zijn pols en trok hem mee naar buiten. Na een tijdje stil naar elkaar gestaard te hebben, besloot ik het woord te nemen.
'Zayn, je bent dronken.' ik was nooit heel erg subtiel geweest, maar ik vond dat je met subtiel zijn niet zo ver kwam, zeggen waar het opstaat was nou eenmaal makkelijker.
'Misschien, maar ik meen het wel.' zei hij koppig, ik beet op mijn lip en liet mezelf op de stoeprand zakken, ik klopte naast me zodat Zayn ook plek nam en liet mijn kin op mijn opgetrokken knieën rusten. Ik probeerde er zo min mogelijk aan te denken dat mijn kont er half afvroor. Ik voelde een warm jasje over mijn schouders glijden en dankbaar glimlachte ik naar Zayn.
'Je weet niet wat je zegt Zayn.' probeerde ik nogmaals, Zayn schudde zijn hoofd weer en ik zuchtte. En dan word ik koppig genoemd door mensen.
'Misschien heb ik wel gedronken ja. Maar ik meen het echt, Es. Je bent prachtig, mijn blik wordt telkens naar je ogen getrokken, ze zijn donker maar lijken toch een soort licht uit te stralen, ik wordt er door betoverd.'
Dit kon niet waar zijn, dit was gestoord. Ik kende hem nota bene pas sinds vandaag! Ik liet mijn voorhoofd op mijn knieën zakken en besefte dat ik Zayn echt aardig vond, maar dit verpestte alles. Waarom moest ik alles verpesten?
Reageer (2)
Verder!
1 decennium geledendoe niet zo stom, als zayn zo in mijn oor zou gaan staan fluisteren zou ik blij zijn, hard gillen en hem bespringen.
1 decennium geledenDAN IS IEDEREEN BLIJJ.
hihi hou van deze story xx