Beautiful House.

Vandaag is de dag dat we gaan verhuizen. Goodbye appartement, hello mooi huis! We gaan de dozen met alle spullen zelf binnen zetten, ze waren wel zwaar maar dat boeide ons niet veel. Na een hele dag heel hard werken zijn we eindelijk klaar."Ik kan niet meer, ik ben doodop en ben blij dat dat voorbij is." zei Naill "Dat zijn we allemaal wel denk ik." zei ik en zag de jongens knikken. "Laten we gaan slapen" zei Harry tenslotte. Iedereen stemde toen en ik loop naar boven en de jongens gaan nog even wat drinken halen, water. Het eerste wat ik opmerk als ik boven kom is dat er maar 5 slaapkamers zijn."Jongens, ik denk dat we een probleem hebben want er zijn hier maar 5 slaapkamers" zei ik. "Huh? Op de site waar dat huis te koop stond zeiden ze dat er 6 slaapkamers zijn" zei Liam. "Dat meen je niet he!" riep Zayn en zei direct daarna " Niet dat ik er een probleem mee heb dat er twee van ons een kamer moeten delen, maar ik vind dat we allemaal onze privacy mogen hebben. Maarja, het is nu zo en we kunnen er niets aan veranderen dus het zal wel moeten." De jongens komen naar boven en zeggen dat we moeten beslissen welke twee van de zes bij elkaar moeten. Na een tijdje zijn eindelijk tot een beslissing gekomen en hebben besloten dat ik en Naill bij elkaar gaan. Ik doe of het de normaaltste zaak ter wereld is, maar vanbinnen gaat mijn hart sneller slaan! Ondertussen zijn we allemaal omgekleed en in bed gaan liggen. Naill zit ver weg van hier, in Dromenland. "Naill?" vroeg ik. "Ja?" zegt hij. " Aan wie of wat denk je? Je hoeft het niet te zeggen hoor" vroeg ik met een glimlach op m'n gezicht. "Aan een meisje dat ik ontmoet heb bij een signeersessie, ik krijg haar niet uit mijn hoofd, ze was zo lief en prachtig! Haar naam is Megan." zei hij. "Ok" dat was het enigste dat ik kon zeggen. Ik was opeens helemaal down, ik was zó teleurgesteld. Hij voelt dus echt niets voor mij, ik wist het! Ik krijg tranen in m'n ogen en probeer niet te huilen. Toch rolt er een traan over mijn wang, ik veeg hem snel weg in de hoop dat Naill het niet ziet. Naill ziet het en vraagt " Wat is er Mel?" "Niets hoor." was mijn antwoord."Ik zie het aan je." zei hij."Er is echt echt echt niets, i promise!" Hij kijkt me even raar aan en zegt "Oke dan. Ik ga slapen, tot morgenvroeg Mel." zei hij en gaf een kus op mijn voorhoofd."Slaapwel Naill, sweet dreams!" Ik kan maar niet slapen want Naill zijn woorden over dat meisje blijven in mijn hoofd rondspoken...