Best friends forever.

Ik en de jongens zitten samen op het internet te zoeken naar een gezellig huisje. We hadden besloten om allemaal samen in één huis te gaan wonen. We kunnen het zó goed met elkaar vinden, we zijn de beste vrienden. Alleen voel ik voor Naill net iets meer dan voor de anderen, ik heb gevoelens voor Naill. Hij heeft iets wat anderen niet hebben, iets speciaal. Hij is lief,aardig, knap en heeft gewoon alles wat ik wil. In mijn ogen is hij perfect! Alleen weet ik niet of hij ook iets voor mij voelt, waarschijnlijk niet. Ik ben toch alleen maar stom en lelijk! Ik heb echt geen zelfvertrouwen en ik ben zó jaloers op al die mooie meiden. Maarja, ik moet er maar mee leven dat zo'n lieve,knappe jongen nooit voor mij zal vallen. Ik ging even wat drinken voor mezelf halen, maar opeens hoor ik Zayn en Liam in koor roepen " We hebben het perfecte huisje gevonden!" Ik liep op de jongens af en keek naar het huisje "WOW" dat was het enige dat ik kon zeggen, het huisje was gewoon prachtig, het beste huisje dat je kon krijgen, of zegmaar huis! We hadden eindelijk het perfecte huis gevonden! We waren door het dolle heen! En het huis kost best wel wat,maar als we allemaal een deel betalen valt het allemaal heel goed mee. "Groepsknuffel!" riep Louis. Het voelde zo vertrouwt die knuffels, ik voelde me veilig bij hun. Het voelt gewoon zo goed bij hen, ik zou niet weten wat ik zonder hun zou moeten doen, ze hebben mijn leven verandert, in een goede manier. Ze lieten me bij hun intrekken in hun appartement omdat vanaf mijn 10de mijn vader me begon te mishandelen. Hij sloeg me de hele dag door, behalve als ik naar school was natuurlijk. Mijn moeder kon er niet tegen dat ik elke dag werd geslagen, dus ze greep in. We hadden altijd een pistool in een la liggen in de keuken. Mijn moeder pakte het pistool en ... toen gebeurde het mijn moeder had mijn vader neergeschoten. De buren hoorde het schot en belde onmiddellijk de politie en de ambulance. Mijn vader werd in het ziekenhuis opgenomen en geopereerd , maar het hielp niets, hij was dood. ik had er maar een beetje verdriet over want hij sloeg me de hele tijd, maar tenslotte is het toch mijn vader. Mijn moeder werd opgepakt en ze kreeg levenslang. Sindsdien woon ik bij de jongens in hun appartement en zijn ze er altijd voor mij. Ze zijn een deel van mij, van mijn hart, van mijn leven. Ik zou hopeloos zijn zonder hun!



Hope you like it!
x Mouna