Don't believe in miracles

Ik was me gisteren doodgeschrokken. Ik stond in het appartement van de jongens toen ik iemand 'I love you' in mijn oor hoorde flusiteren. Ik draaide me om, om Kendall een zoen te geven. Maar Kendall stond niet achter me. Het was Carlos. Ik trok hem aan zijn arm mee naar buiten en vroeg wat dit te betekenen had. 'Ik vind je leuk' had hij verlegen gezegd. Ik was sprakeloos! Waarom had ik dit niet door, nouja misschien wel door, maar ik wilde het niet weten denk ik. 'Waarom doe je dit?' fluisterde ik. Het was stil geworden. Ik hoord dat Kendall mijn naam riep in het hotel. Ik ben huilend naar boven gerend, en Carlos is verdwenen, zijn laatste woorden waren : 'Sorry Erin, ik ben er morgen weer' 's Avonds had ik thuis gegeten. Toen ik weer in Palmwoods arriveerde begonnen de vragen 'Waar is Carlos?''Wie heeft Carlos gezien?''Ja... ik heb hem vanochtend voor het laatst gezien. Ik zweeg.

'Erin? Erin!' Kendall staat in zijn zwembroek met zijn gitaar onder mijn hotelkamer. 'Kendall!!!' roep ik. Kendall begint op zijn gitaar te spelen. 'Worldwide, Worldwide, Girl il'be thinking about you, Worldwide. Paris, London, Tokyo, it's just one thing that i gotta do, you are the one that i'm waiting on! Girl you're MY!' De voorbijganger blijven staan kijken. Een oud vrouwtje heeft tranen in haar ogen, volgens mij is het hetzelfde vrouwtje wat pas liep te klagen toen we aan het zingen waren. Maar goed.. Ik kan me niet meer inhouden. Ik ren naar beneden en val in Kendall's armen. Alle emoties van gisteren komen eruit. 'HET IS MIJN SCHULD!..' snik ik. Kendall kijkt me verbijsterd aan. 'Wat is jouw schuld?' ik begin nog harder te huilen. Kendall laat zijn gitaar liggen en gaat met mij op het bankje zitten tegenover mijn hotel. 'Erin? Wat is jouw schuld?' 'Dat Carlos weg is...'Hij geeft me een kus op mijn wang.Als ik iets bijgekomen ben vraagt Kendall door. 'Vertel alles maar'zegt hij lief. Ik vertel het hele verhaal. Ligt het aan mij of heeft Kendall nu tranen in zijn ogen? Hij verbergt zich in mijn haar. ik ga tegen hem aan zitten, en zo zitten we een uur lang sprakeloos. 'Rot Carlos' schreeuwt Kendall in eens. Ik schrik. Kendall loopt naar zijn gitaar en wil in de auto stappen! 'Kendall! Wacht! Alsjeblieft! denk na voor je iets doet!' Hij kijkt me aan en stapt in de auto 'Het komt goed!' Nu huilt hij wel. Ik ren de weg op voor zijn auto. Keihard trapt hij op de rem. Ik trek de deur aan de bestuurderkant open. Ik kijk hem aan en val hem om zijn nek.Ik heb hem nog nooit zien huilen het raakt me. Ik ga met mijn hand door zijn haar. Hij houd me stevig vast en fluistert '..ik zal voor je vechten, Erin!'