031 - I hope that he don't saw me

NIALL POV

Ik zit op mijn bed, en staar naar Liam die nog steeds ligt te slapen. Zijn haar, zijn gezicht. Alles is perfect aan hem. Ik kan wel de hele dag naar hem staren.
Hij draait een beetje vreemd naar mijn richting. Zal hij wakker worden? Ik zie aan zijn gezicht dat hij moeite heeft met zijn ogen open doen. Voorzichtig doet hij één voor één zijn ogen open. Alweer, zijn mooie bruine ogen kijken naar mij richting. Ik zie aan zijn gezicht dat hij iets wil zeggen. Maar wat?
Op dat moment zie ik Louis en Harry binnenkomen.Glimlachend en hand in hand. Ik moet mijn tranen binnen houden. Beau en ik hadden geen tijd om hand in hand te lopen. We werden anders uitgescholden, of in elkaar getrapt. Ik begin het gesprek maar met een ‘Hoi.’ Louis en Harry pakken beide een stoel en zetten hem naast mij bed neer. Ze gaan er op zitten, nog steeds hand in hand. ‘Hey, hoe is het?’ Louis gras-groene ogen kijken mij bezorg aan. ‘Goed, ik mag naar huis.’ Ik zie bij Harry een bredere glimlach opkomen. Dezelfde glimlach waar we elkaar mee begroette. ‘Dat is toch goed? Wat doe je dan nog hier? Kom mee!’ Harry pakt mijn arm en sleurt me mee naar de deur. Ik hoor Louis achter me lachen.
‘Nee… wacht even.’ Met een snelle beweging laat ik Harry’s greep los. Harry kijkt mij niet- begrijpend aan. Nadat ik naar mijn bed wil lopen, komt er op dat moment een jongen met zwart haar binnen. Ik ken die jongen, die jongen die bij het groepje van Liam hoorde. En hij kijkt ook bepaald niet blij. Ik sta verschrikt voor me uit. Wat komt hij hier doen? Ik loop een stuk naar Harry en ga een stukje achter hem staan. Nu hopen dat hij mij niet ziet. Dan pakt hij me dadelijk. De jongen met zwart haar tikt Liam op zijn schouder. Aan Liam’s gezicht te zien schrikt hij. Volgens mij weet hij ook niet wat die jongen hier komt doen. De jongen begint al gelijk iets te fluisteren. Maar ik heb geen idee wat. Okal wil ik het best weten, ik ga voor geen meter naast die jongen staan. Ik kijk met een doordringende blik naar Liam. Liam kijkt meteen terug en schud zijn hoofd. Hij wend zich weer in het gesprek met de gozer. Ik hoor nu duidelijk wat ze zeggen. Ze schreeuwen bijna tegen elkaar. De jongen met zwart haar loopt boos weg. Hij kijkt één seconde mijn richting op. Hopen dat hij mij niet heeft gezien.