Untill I found you ||158|| Amynthas

We zijn alweer een aantal uur verder en Levi is inmiddels tegen me aan in slaap gevallen. Ik? Nee ik kan niet slapen. Ik ben doodsbang dat diegene die de ramen heeft ingegooid weer terug komt en Levi en of mij iets aan doet. Ik voel mijn mobiel trillen in mijn zak en gelijk haal ik hem uit mijn broekzak en neem zonder te kijken op. Het zou Tom wel zijn. Ik wou dat hij hier was. "Lieve Amynthas, die ramen waren pas het begin. Ik maak je kapot" aan de andere kant van de lijn is een pieptoon te horen en mijn adem stokt in mijn keel. Iemand wil me vermoorden. Meteen begin ik weer hevig te snikken en schrik dan ook op als twee felle koplampen naar binnen schijnen. Meteen krijg ik een angstig gevoel en kruip met Levi op mijn schoot helemaal in een hoekje. Mijn lichaam begint nog heviger te trillen terwijl mijn hart een aantal keer stopt met kloppen. Ik hoor de sleutels in het sleutelgat ritselen en niet veel later valt de deur dicht. Ik sluit mijn ogen en bid dat hij mij neemt en Levi gewoon met rust laat. Ik geef een harde gil als twee armen zich om mijn lichaam vouwen.