Five.

Esther Withlock.

'Oeh, I feel love in the air.' zong Danielle toen ik binnenkwam, meteen kreeg ze een vernietigende blik naar zich toe geworpen. Alle jongens trokken even veel betekend hun wenkbrauwen op naar Harry maar toen hielden ze er over op, thank god.
'Es, ben je ooit in Londen geweest?' vroeg Louis opeens opgewekt aan mij, ik schudde mijn hoofd.
'Waarom niet? Londen is geweldig, Londen is een wereldstad!' Louis zwaaide hysterisch met zijn armen om zijn punt duidelijk te maken en wees toen uit het raam, met de bedoeling om te laten zien hoe mooi Londen was, alles wat ik zag was een muur. We zaten in een penthouse en alsnog keek ik uit op een ander gebouw, ik hield niet van steden. Ik hield van het gevoel dat je iedereen kende en ik hield ervan om dicht bij de natuur te zijn.
Het enige nadeel van in een dorp wonen is dat je er niet wegkomt, de meeste mensen die er wonen wonen er al generaties lang en ik wil niet op die manier eindigen, ik wil de wereld zien, rondreizen, ik wil op kamers gaan en studeren, ik hield van het idee dat je op sommige momenten zo weinig geld had dat je van brood leefde, maar nog steeds een geweldige tijd kon beleven. Ik zuchtte.
'Ik weet dat het niet zo mooi is vanuit hier, maar Londen is echt mooi!' probeerde Louis me te overtuigen, hij zag mijn weinig enthousiaste blik.
'Toch Danielle? Danielle? Londen is toch mooi? LAAT LIAM EENS LOS EN ANTWOORD.' Louis was half op Danielle en Liam gesprongen en gilde nu in Danielle's oor.
'Wat?!' schreeuwde ze net zo gestoord terug, waar was ik terechtgekomen?
'Ik wou uw mening weten over deze stad die zeer belangrijk is in de politiek en de cultuur, mejuffrouw Peazer.' Louis praatte zo bekakt dat ik in de lach schoot, die gast is echt gestoord.
'Aww, wat lach je schattig.' een beetje ongelovig staarde ik Zayn aan en schudde toen verwoed mijn hoofd, waardoor mijn haren zachtjes in mijn gezicht sloegen.
'Niet liegen, niemand vind knorren schattig. Het is het meest achterlijke geluid dat er bestaat.'
'Weet je wat pas achterlijk is?' mengde Danielle zich in het gesprek, 'lieve Es hier kreunt in haar slaap, en echt loeihard.' het eerste wat Danielle tot nu toe echt over me heeft verteld, en het is meteen het meest gênante ding wat je over iemand kan vertellen, typisch Daan.
'Dat is behoorlijk opwindend.' zei Harry met een wenkbrauwwiebel.