Opdracht 2

Het was erg donker in het magazijn. De bewaker liep net voorbij een gesloten hek, het hek bood toegang tot een hele hoop stellingkasten vol met dozen. In de dozen bevond zich alles van kantoormeubilair tot geclassificeerde documenten tot geavanceerde laser traceersystemen.
Drie figuren met maskers en gekleed in zwart maakten hun weg naar het hek. King opende het hek met een kaart die hij had gebruikt in een eerdere mislukte poging. Hij wilde verder gaan, maar werd tegengehouden door een hand van de tweede man. Jack wees naar een klein kastje met een rode stip. “PIR sensoren.”
“Lisa, hack het systeem zodat die drie minuten uitstaat,” zei King tegen de vrouw. Lisa nam de sensoren onder handen, binnen 30 seconden waren de sensoren uit en kon de groep weer verder. Toen ze binnen waren, liepen ze tussen de stellingkasten door. Lisa keek rond, zonder dat ze wist waar de twee andere naar op zoek waren. “Wat zoeken we precies?” Ze kreeg geen antwoord, in plaats daarvan zag ze Jack naar een etiket op één van de stellingkasten staren. “Hier,” hij wees op een doos boven zijn hoofd. King verplaatste een ladder, zodat hij de dozen kon bereiken. Hij verwijderde het plastic en opende de eerste doos, toen hij niet vond wat hij zocht, ging hij verder met de doos ernaast. King glimlachte en haalde er een standbeeld van een Chinese groene draak uit. Jack en King stopten het beeld in een rugzak en ritsten de zak dicht. “Laten we gaan,” zei King terwijl hij de rugzak om deed. Ze moesten tussen twee auto’s door lopen om de uitgang te bereiken.
“Freeze! NCIS!” Twee manen blokkeerden hun weg, twee geweren waren op het groepje gericht. “Handen omhoog waar we ze kunnen zien,” zei Sam scherp. G keek bezorgd naar de vrouw, “alles oké, Kenz?” Lisa, of Kenzi, trok haar masker af, “alles oké.” Ze verwijderde ook King’s masker en die van Jack. Op het moment dat ze zich omdraaide om naar Callen en Hanna te lopen, pakte King Kenzi en hield haar stevig vast met een pistool tegen haar hoofd gedrukt. “Laat me gaan of ik vermoord haar.”
“Laat je wapen vallen! Je kunt geen kant op,” riep G en richtte zijn geweer op King.
“Laat vallen!” Deeks stond aan de zijkant, geweer op King gericht. Kenzi werd onrustig. “Oké, kan iemand hem neerschieten?”
“Blijf daar!” King richtte zijn pistool op Callen en schoot twee keer, draaide zich om, om op Deeks te schieten, maar stopte abrupt. Hij voelde een pistool tegen zijn achterhoofd en hoorde een luide klik die aangaf dat de veiligheidspal los was. “Laat het geweer vallen en laat haar gaan,” zei Jack vastberaden. King legde zijn geweer in de kofferbak van één van de voertuigen en liet Kenzi gaan. Op het moment dat Kenzi uit zijn greep was, draaide hij zich om en sloeg Jack in het gezicht. Jack strompelde terug tegen de andere auto. King greep naar zijn wapen, maar voor hij die kon bereiken, werd hij in zijn rug geschopt. King draaide zich om en zag een vuist op zijn gezicht afkomen. Voordat hij de vuist kon ontwijken maakte Jack’s vuist contact met King's neus die effectief gebroken werd. King knalde tegen de auto en viel op de grond met een kreun. “Dat was omdat je me geprobeerd hebt te vermoorden door je huis op te blazen,” Jack schopte King in zijn maag, "en dat is voor die dreun." Jack veegde zijn bebloede neus en lip schoon.

“Hoe vaak moet ik het nog zeggen, ik ben een NCIS agent. Mijn naam is Devon,” zei Jack, of Devon voor de zesde keer in tien minuten. Hij werd in de verhoorkamer van NCIS vastgehouden. Devon keek Callen en Sam aan, ze hoeven het alleen maar te controleren. “Hetty herkent je niet,” zei Callen alsof dat bewees dat hij geen agent was. “Ik zit bij NCIS in Washington DC.”
“Je achtergrond zegt dat je een dief, moordenaar en drugs dealer bent,” somde Sam op uit een document in zijn handen. “Dat is toch een flinke lijst,” bevestigd Callen. “Als je bij King wilt infiltreren, kun je maar beter zorgen dat je een goede achtergrond hebt,” zei Devon, alsof het niets was. “Dat snap ik, maar voor een undercoveroperatie gaat je achtergrond meestal maar vijf jaar terug. Jouw dekking gaat terug voor zo’n 25 jaar, dat lijkt me een beetje veel om maar een dekking te zijn.”
Devon slaakte een zucht, waarom snapten deze idioten het nou niet. "Luister, King is een man die iedereen met wie hij samenwerkt eerst controleert en ervoor zorgt dat diegene is wie hij zegt te zijn. King zal iemand natrekken tot hij overtuigd is. Vijf jaar is niet genoeg om door die zoektocht heen te komen.” Callen en Sam keken elkaar aan, “Maar -” Sam werd afgebroken toen Hetty binnenkwam. “Devon hier is een NCIS agent en werkt voor directeur Vance.” Devon gaf Sam en Callen een blik die zei: 'Ik zei het toch.' Hij stond op van zijn stoel, liep naar Hetty en stak zijn hand uit. “Ik heb veel over u gehoord Hetty, het is me een genoegen om u eindelijk te ontmoeten.” Hetty schudde zijn hand en keek naar Sam en Callen die probeerden om de kamer uit te sluipen. “Waar denken jullie heen te gaan?” Ze zagen eruit als een stel kinderen die betrapt waren terwijl ze ongezien koekjes probeerden te pakken. “We waren op weg naar Eric om -” Callen stopte omdat het duidelijk was dat Hetty er niets van geloofde. “Meneer Hanna, je bent te laat met het betalen van de huur en Callen,” Callen probeerde onschuldig te kijken, “waarom is de auto die ik je geleend had bij de garage?”