17

Die middag wordt ik weer gewekt en met een enorm ochtendhumeur loop ik naar de eetzaal. Ik negeer iedereen die me aankijkt en pak wat broodjes. Onbeschaamd prop ik ze in mijn mond en kijk rond. Als ik zie dat iedereen me aanstaart kijk ik ze verbaast aan. "Wat?" mompel ik met volle mond. Jamaij schudt afkeurend haar hoofd. "Ik moest vanochtend nog wat met je bespreken." Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen op. "Mens, wat snap je niet aan een vrije dag? Een dag waarop je niet werkt!" Ze schudt haar hoofd. "Morgen is de interview, wil je dan alles op de laatste dag doen? Nee, dat dacht ik al. Nou, hup hup. We hebben een hoop werk te doen aan je houding." Ik rol met mijn ogen en slof achter haar aan.
"Oké, waarvoor ga je?" vraagt ze. Nogmaals rol ik met mijn ogen. "Als een lief meisje die iedereen aardig gaat vinden," antwoord ik sarcastisch. Jamaij kijkt me dodelijk aan. "Mysterieus."
Ze knikt. "En hoe ga je zitten?" vraagt ze. "Dat zie ik op dat moment," antwoord ik eigenwijs terwijl ik verlangend naar de deur kijk. Jamaij ziet dat en zucht geërgerd. "Je gaat rechtop zitten, schouders naar achteren en je gaat níét onderuit gezakt zitten. Doe je dat wel, kom ik je persoonlijk rechtop zetten!"
"Oeh, wat een dreigement. Nu ben ik echt bang," Ik kijk haar ironisch aan. "Ik beslis zelf hoe ik zit en heb alles al in mijn hoofd uitgestippeld, hier ben ik dus klaar."
Ik sta op en loop naar de deur. Wat zou ik nou eens doen, sauna?
Een glimlach komt op mijn gezicht en ik loop naar de tweede deur. Heerlijk dit.