Hoofdstuk 19

Marleen keek versuft naar de muur, waar iets op gekladderd was.
'De geheime kamer is geopend, hoedt u, vijanden van de erfgenaam.' Ik trilde van angst, net zoals Marleen.
'Ik, de geheime... Ikke ben v-van dreuzelouders.' Ze huilde, en trilde.
'Marleen, slaap vannacht bij mij.' Ik keek haar in haar bruin groene ogen en liep met haar naar de slaapzaal.
Veel Zwadderaars vonden het onwaardig gedrag, dat een leerling van Ravenklauw in hun leerlingenkamer mocht slapen.
'Weltrusten Marleen.' het was nu rond half elf 's avonds, en iedereen sliep al.
Ik viel in slaap, denkend aan de Zwerkbalwedstrijd van morgen.

Die ochtend rende ik haastig naar de Grote Zaal, met mijn klassenoudste-badge en tas.
Marleen rende achter me aan, en riep dat ik bij haar moest blijven.
Bij de Grote zaal stopte ik een paar broodjes en wat eieren in mijn tas, voor tijdens de wedstrijd, want Malfoy die moest natuurlijk eerder weggaan, waardoor ik moest kijken.
Vermoeid liep ik naar het zwerkbalveld.
Ik zat verborgen in mijn dikke winterjas.
Marleen hielp me de tribune op.
Malfoy liep naar ons toe, en vroeg 'Zin in de wedstrijd, Bella?' Marleen leek vergeten terwijl ik verder praatte.
'Nou, ik ga eventjes naar de kleedkamer.' Ik glimlachte en liep met Marleen weg.
In de kleedkamer stonden veel namen in de muur gekrast.
Marleen keek glazig naar me, en glimlachte.
'Bella, ik ben bang, dat hetzelfde gebeurd met mij, als met de kat van Filch, maar ik blijf altijd bij je.' We gingen weer terug naar de tribune.
Voor mezelf was ik voor Griffoendor, maar van pap moest ik een groene sjaal dragen, voor de afdeling.
Ik gaapte een aantal keren tijdens de wedstrijd, en inmiddels was het gaan regenen.
Voor mij was de wedstrijd nu al verpest, want ik moest steeds druppels regenwater weg knipperen.
In de laatste minuten wou ik weggaan, maar toen ving Harry de snaai, en viel op de grond.
Snel liep ik terug naar het kasteel, het was ijskoud, en ik moest op tijd bij de toverdrankles zijn. (Ik help soms, ironisch, of niet?)
Ik gooide mijn tas op de grond en ging op een kruk zitten.
Een paar eerstejaars kwamen binnen, en vroegen waar pap was.
'Hij is nog bij de zwerkbalwedstrijd.' Ik hielp ze om nog even hun huiswerk van bezweringen af te maken, totdat ik een roodharig meisje langs zag lopen.
'Ehm, Ben jij Ginny Weasley?' Ze knikte beangstigend, en liep naar binnen.
De eerstejaars bleven stilletjes zitten, terwijl Ginny aanschoof.
Haar ogen waren rood van het huilen, en haar haar zat niet goed.
'Waarom zijn jullie zo stil, is er iets?' een meisje slaakt een kreetje.
'We zijn bang, dat als we alleen zijn, w-we gepakt worden.' zegt een jongen.
Ik hielp ze verder met het huiswerk.
Over het onderwerp werd niet meer gepraat, het was muisstil.
Toen kwam pap binnen, met een groepje eerstejaars van Zwadderich.
Die waren nogal rumoerig, waardoor de rustige sfeer werd verstoord.
Ik knikte bemoedigend naar Ginny, die er al stukken beter uitzag.
'Vandaag maken we slinksap, een moeilijke toverdrank die lichaamsdelen laat krimpen.' Een eigenwijze Zwadderaar had zijn slinksap te dik gemaakt.
Hij demonstreerde zijn sap, waardoor Kasper Krauwel een kloppende, paarse zweer op zijn wang kreeg.
'Bella, breng jij meneer Krauwel even naar de ziekenzaal?' ik knikte en liep met hem naar de ziekenzaal.
Het was vrij simpel, de zweer zo klein te maken dat je hem niet meer voelde of zag.
'Bella, heb jij nog slinksap voor me?' vroeg madame Plijster.
Ik haalde wat uit mijn tas, en liet wat over de wang van Kasper stromen.
'Wauw, ooit erover gedacht om verpleegster te worden?' Toen ik klein was droomde ik erover om verpleegster te worden, maar pap vond dat ik slim genoeg ben voor een baan bij het ministerie.
'Wil je hier komen werken? Ehm, je hoeft de helft van de lessen niet meer te doen.' zei madame Plijster.
Kasper stond op en rende terug naar zijn les.
'Alsjeblieft ,Bella.'