Hoofdstuk 1

Bezweet en vol adrealine stonden we bij de hekken te wachten totdat de band naar buiten zouden komen. Stevig klem ik het pakketje in mijn handen, bang het te verliezen. Zodra er iemand naar buiten komt, komt er een ovatie van gegil. Na een uur wachten zijn ze nog steeds niet naar buiten gekomen, en langzaam aan wordt de groep buiten steeds kleiner. Zodra er eindelijk een teken van leven is, en de zanger zet een stap naar buiten begint het gegil en gekrijs weer.
Ik slaak een zucht als ik zie dat mijn vriendin bij dat groepje gillende keukenmeiden hoort. Allemaal dringen ze naar boren in de hoop dat ze een glimp en misschien nog wel een handtekening van Andy krijgen. Nadat ook ik een krabbeltje op mijn kaartje heb ontvangen loopt hij weer de bus in.
Bijna iedereen strompelt zelfvoldaan weg, richting de bus of trein om hun bed op te zoeken. “Kom Ams, we gaan.” Me vriendin kijkt me aan en ik zie dat ze moe is. “Ik wil graag nog even wachten.” Hoopvol kijk ik haar aan. Ze werpt een blik op me handen waar het pakketje nog steeds in mijn handen geklemd zit. “Oke, we wachten nog wel even.” Dankbaar kijk ik haar aan. Inmiddels is het al 12 uur ’s nachts wanneer we een deur horen open gaan. De enkele meiden die er nog staand blijven gelukkig rustig wanneer we zien wie het is, Ashley. Mijn hart begint te kloppen als een idioot als hij steeds dichterbij komt. Ook hij zet net als Andy een krabbeltje op een stukjes papier en gaat met wat meiden op de foto. Gelukkig is het nu rustig en niet meer zo druk toen Andy naar buiten kwam. Jessica kijkt me lachen aan wanneer Ashley bijna bij ons is. Ik heb het gevoel dat mijn hart uit mijn borstkast springt als hij bij mij en Jess aankomen. Trillend hou ik mijn kaartje omhoog voor een handtekening en komt er een zachte “Hey” uit mijn mond. Hij kijkt me glimlachend aan en zet zijn handtekening. “I’ve got something for you.”geïnteresseerd kijkt hij me aan en overhandig ik hem het pakketje en de kaart die ik al die tijd in mijn hand had.
Hij haalt de ketting met de grote ster eraan, eruit en bekijkt hem goed. “Thanks, its amazing.” Hij doet de ketting om en haalt de kaart uit de envelop. De glimlach op mijn gezicht is er niet meer af te slaan en ik weet zeker dat niemand mijn week nog kan verpesten. “You know that I can’t give you my number?” verzonken in gedachten schrik ik op, en zie dat hij op de inhoud van de kaart doelt. “yes i know, but that doesn’t mean i can’t give you mine.” Jessica begint te lachen als ze Ashley zijn verbaasde gezicht ziet. Jammer genoeg riep een man dat Ashley moest komen omdat het tijd was om verder te gaan. “Yes you can. Thanks for the present.” We krijgen allemaal nog een knipoog toegeworpen en ook hij is weg.
Met een gelukzalige gaan ook Jess en ik richting ons hotel om nog een beetje slaap te pakken voordat we vroeg naar huis moeten.
Aangekomen bij het hotel beginnen we te beseffen wat er deze avond allemaal gebeurd is. “Het concert was zo amazing. Zag je Andy? Ja toch hehehee? Je zag hem wel, hij is zooooo hot!” hyper dendert Jessica door onze hotelkamer, en sta ik lachen mijn make-up in de badkamer eraf te halen. “En zag je Ashley? Hij keek buiten de hele tijd naar je!” “Jess alsjeblieft zeg, hij denkt dat ik net zoals de rest van de meiden ben. Fan van de band en ontzettend wanhopig.” “ik denk van niet” antwoord Jessica koppig. Geïrriteerd pak ik mijn mobiel om twitter nog even te checken. “@AndyBVB: Tilburg you were amazing!.” Hoppa retweeten . “@JinxxBVB: Tilburg you were sick!” echt wel! Retweet. “@AshleyPurdy: Amazing concert and i love my new necklace” mijn hart slaat een paar slagen over en ik blijf naar die tweet kijken.
Dan rinkelt me telefoon “u heeft 1 nieuw bericht”