Two.

Esther Withlock.

[face=arial] Uiteindelijk was het zwarte busje vinden niet zo moeilijk als ik in eerste instantie gedacht had. Na tien minuten lang rond banjeren op de parkeerplaats en stiekem in de ruiten van de zwarte busjes kijken was er opeens een blonde jongen, die even lang was als ik, een zwart busje uitgesprongen en Danielle was hem gillend om de hals gevlogen, waaruit ik opmaakte dat hij ook in One Direction zat en niet een of andere pedo was. Begrijp me niet verkeerd, natuurlijk kende ik ze. Danielle had me immers talloze verhalen verteld over elk bandlid, alleen had ze er nooit aan gedacht om foto's van ze te laten zien en ik was simpelweg te lui om ze te googlen.
Danielle en de blonde jongen waren elkaar uitgebreid aan het begroeten en door het lawaai kwamen er vier andere jongens het busje uitgesprongen die zich meteen enthousiast op Danielle wierpen, daarna merkte ze mij pas op terwijl ik probeerde zo min mogelijk de aandacht te trekken.
'Hé, daar is... Emily was het toch?' Liam Payne keek me met een gefronst vorhoofd aan terwijl hij zijn best deed om mijn naam te herinneren. Fijn, echt fijn. Ik werd elke minuut die ik de afgelopen tijd met Danielle door had gebracht aangevallen zoveel informatie over deze vijf jongens dat ik er zo onderhand een boek over hun kon schrijven, en ze had blijkbaar zo weinig over mij verteld dat ze niet eens mijn naam konden onthouden.
'Esther, leuk geprobeerd.' zei ik zo vriendelijk mogelijk terwijl ik hem een hand gaf. Ik gaf de rest ook een hand terwijl ik zachtjes mijn naam bleef mompelen
'Es, is mijn beste vriendinnetje!' riep Danielle trots uit terwijl ze haar arm stevig om mijn nek klemde, om los te komen van haar greep plantte ik mijn vinger in haar zij, omdat ik wist dat ze daar niet tegen kon.
Vijf minuten later zaten we in het busje en probeerde ik zo goed als ik kon niet naar de jongen met de krullen te kijken die me al vijf minuten aan zat te staren. Drie minuten later had ik er genoeg van.
'Wat?!' snauwde ik, waardoor alle blikken opeens op mij gericht waren. De krullenbol leek niet van zijn stuk te slagen en grijnsde flirtend.
'Hoe oud ben je eigenlijk?' vroeg hij mij, hij had een sexy, hese stem en opeens begreep ik waarom er zoveel meisjes voor hem vielen.
'Achttien,' zei ik iets vriendelijker, 'hoezo?' aangezien ik toch nog wel een tijdje met deze gasten zou moeten rondhangen, vooral nu Danielle's aandacht volledig op Liam gericht was, kon ik net zo goed proberen ze te leren kennen, misschien zou ik ze zelfs nog aardig vinden. Bij het horen van mijn leeftijd waren de wenkbrauwen van de jongen voor me verbaasd omhooggeschoten.
'Hoe komt dat dan? vroeg hij verbaasd, ik grijnsde. Ook al wist ik dat hij dit niet had bedoeld met zijn vraag, toch kon ik het niet laten om dit antwoord te geven.
'Nou, achttien jaar geleden hadden mijn ouders blijkbaar een nogal romantische avond, en van het een kwam het ander.' De mensen in het busje barstte uit in een lachsalvo, maar ik bleef met een stalen gezicht naar de jongen voor me kijken, die me geïnteresseerd bleef aan staren.