0,002 [Everything'll be all right]

"De grote aula was bijna helemaal uitgestorven op één persoon na. Valentina zat op een van de bankjes die normaal erg vol zaten en draaide haar bruine haren om haar vinger. Haar ogen gleden over de pagina's in haar wiskunde boek, maar de informatie wou maar niet tot haar door dringen. Haar hoofd zat te vol met andere dingen. Valentina keek op toen voetstappen de stilte die er had geheersd verstoorde. De vrolijke lach van Peter verscheen op het gezicht van de jongen die aan kwam lopen toen hij Valentina zag. 'Hii Valentine from me,' sprak Peter zoet hij plofte neer op de lege plek naast Valentina. Valentina schonk hem een bescheiden glimlachje en liet haar haar los waar ze nog steeds plukken van aan het draaien was. 'have they send you out again?' vroeg Valentina terwijl ze haar lach in hield en op het blaadje wees dat Peter in zijn hand had. Peter werd er best vaak uitgestuurd. Hij praatte onder de les en deed gewoon niks wat hem werd opgedragen. Daarbij was hij ook nog eens brutaal, iets wat Valentina nooit zou durven. Peter volgde haar blik en knikte kleintjes terwijl hij haar onder zoekend aan keek. 'yeahh, they catch me every time when I'm not doing anything in class.' peters stem klonk vrolijk terwijl hij nog steeds naar Valentina keek. Zonder Valentina los te laten legde hij het blaadje op de tafel en gooide zijn benen over de bank heen zodat hij De tafel waar Valentina aan zat kon gebruiken. Zijn ogen waren nog steeds naar opzij gericht waar Valentina zat. Valentina voelde hoe zijn warme hand op haar knie werd gelegd terwijl Valentina een warm gevoel bekroop. Op de een of andere manier was Peter altijd warm en dat was ook een van de voornaamste redenen dat Valentina vaak tegen hem aan kroop. 'are they doing it again?' vroeg Peter zacht en erg serieus terwijl Valentina zijn ogen nog steeds op haar gericht voelde. Valentina's bruine ogen hadden zich op de hand op haar been gefocust die haar blote been verwarmde. Zijn hand raakte net niet de spijker stof van haar shortje en zijn vingers net niet haar knie. Valentina zweeg, ze wou geen antwoord geven, maar beide wisten ze al wat het antwoord was. Voorzichtig schoof Valentina wat dichter naar Peter toe terwijl ze haar hoofd op zijn schouder legde. 'Everything will be allright,' fluisterde Peter in haar oor en voorzichtig knikte Valentina terwijl ze een klein kusje in zijn nek duwde."