36 || Louis

Mijn hoofd bonkte verschrikkelijk toen ik wakker werd. Het was zeven uur in de morgen zag ik op mijn wekker.
Wat heb ik gisteren in godsnaam gedaan? Volgens mij heb ik geheugenverlies. Ik ga mij eerst even douche, dan komt mijn geheugen vast wel terug. Ik weet wel nog dat de dokter gisteren had verteld dat we niet te veel moesten hopen. Een traan ontstond in mijn ooghoek en rolde zacht over mijn wang.
Louis laat je niet doen door die stomme dokters sprak ik mij zelf toe. Geef de moet niet op, alles komt goed.
Ik pakte een eenvoudige broek uit de kast samen met mijn favoriete streepjes shirt en bretellen, daaronder deed ik mijn donkerblauwe toms aan. Dat was ook Frauke haar favoriete outfit. Stop met in de verleden tijd te praten, Frauke leeft nog. Het is Frauke haar favoriete outfit.
Okay, ready to go! Ik was al eventjes onderweg toen ik voorbij een krantenwinkeltje liep waar ik een roddelblaadjes zag met een foto van mij en Marie op. Ik had mijn hoofd licht naar voor gebuigt en mijn lippen getuit.
Plots schoten er terug een paar beelden van gisteren te binnen. Ze waren wel nog een beetje wazig dus besloot ik om het boekje mee te nemen en uitleg te vragen aan Marie. Ohgod, was ik nou echt Frauke aan het bedriegen? Dat is echt onmogelijk, zoiets zou ik haar echt nooit kunnen aandoen. Er is vast een logische reden voor, denk en hoop ik toch.