Sixty - Five~

ik deed mijn lenzen in.
iedereen liep weg.
toen ze uit het zicht waren verdwenen rende ik de andere kant op.
het was niet zo ver hier vandaan.
ik stopte bij een gebouw en klopte op de deur.
de deur ging open en er stond een meisje voor de deur.
ze wilde iets zeggen maar het lukte niet.
een man kwam al snel en zei iets tegen haar.
"kom maar binnen." zei hij.
ik liep naar binnen.
het meisje rende naar boven.
"ze is een fan."
"dat is iedereen tegenwoordig." zei ik en liep achter hem aan.
we liepen naar een grote kamer.
"alles wat je nodig hebt zit in deze tas." zei hij.
hij gaf me een tas.
ik pakte de tas en liep richting de deur.
"Louis vang."
in een snele reactie ving ik een sleutelbos.
"Aaron zei niets over een sleutel."
"geef hem het maar." zei hij.
ik deed de sleutels in de tas.
boven hoorde ik iets vallen.
"John!" riep iemand boven.
"kom eraan." zei hij.
ik legde de tas op de grond en rende naar boven.
het maakte me niet uit wat die 'John' zou doen of denken.
als er iets viel kon het niet veel goeds betekenen.
ik liep naar de kamer en zag iemand op de grond zitten.
ze leek op een schoonmaakster.
ze bleef verbaast naar mij staren.
ze zat naast het meisje.
het andere meisje lag op de grond en deed niets.
haar wonden waren groot.
"jij bent John niet." zei ze.
"wat heeft ze gedaan?"
ik liep naar haar toen en ging naast haar zitten.
ze wees naar een hoge plank.
de geur van haar bloed werd steeds sterker.
als het niet snel dicht ging zou ze teveel bloed verliezen.
"ga maar naar beneden."
ze knikte en liep naar beneden.
ik pakte haar arm en beet erin.
Jack en Sky hadden gezegt dat ik één of andere gave had.
een gave die iedereen op een manier kon beter maken.
het zoete gif schoot door mijn tanden.
ik liet haar los en keek hoe haar huid samentrok.
haar huid trok al snel bij elkaar.
ik stond op en keek door wat boeken.
"Louis?" hoorde ik ineens
ze keek naar haar arm en toen naar mij.
"maar hoe?" vroeg ze.
"lang verhaal."
ze ging op haar knieën naast me staan.
"je kan het me toch uitleggen." zei ze.
ik keek in haar ogen.
op een rare manier leek ze op Sky.
zou Sky geen vierling geweest kunnen zijn?
ik pakte iets van de bovenste plank.
er lag een plakboek met foto's en knipsels.
"heb jij dit gemaakt?" vroeg ik en bladerde er doorheen.
"ik heb teveel vrije tijd." zei ze.
alsof ik dat niet had.
"als je iets geheim kan houden weet ik wel iets."
ze schrok toen ik dat zei.
ik pakte een pen en schreef iets op een lege bladzijde.
"ons geheim." zei ze.
ik liep naar beneden en pakte de tas.
"wat was er?" vroeg de vader.
"ze viel maar ik heb het geregeld." zei ik en liep naar buiten.