003 The encounter

doorboorde iemands buik. ‘Papa NEE!!!!!’ hoorde ik een klein meisje schreeuwen. Ik keek haar kant op. Ze deed me aan iemand denken, iemand die ik verloren was. Ik voelde iets nats op mijn wang. Het was een traan. Het druppeltje water lande op mijn hand. Ik voelde iets branden in mijzelf, het was woede. Ik pakte een shuriken en gooide die op het kleine meisje af. De shuriken sneed in haar nek en ze viel neer. Sasuke zat ondertussen wat mensjes dood te hakken.
Mijn handen waren zwart van de as. Sasuke en ik hadden de overblijfsels van het dorpje verbrandt. Ik zocht naar Sasuke. Was hij al terug gegaan? Ik zag iemand in de verte staan. ‘Sasuke!’ riep ik ‘Sasuke ben jij dat?’ Ik kreeg geen antwoord. De persoon rende weg. Zonder na te denken rende ik achter de persoon aan. Ik sloot ondertussen mijn ogen om te voelen wiens chakra het was. De chakra van de persoon die ik aan het achtervolgen was was niet van Sasuke! Er mogen geen getuigen zijn, dus ik bleef de persoon achter volgen. Opeens stopte hij en keek mij aan. Ik greep mijn chakra zwaard en stak in zijn richting. Mijn zwaard doorboorde hem. Ik lachtte, maar dat duurde niet lang. De persoon voor mij ging op in raven. ‘Ik had niet verwacht jou ooit tegen te komen. Itachi Uchiha’ zei ik terwijl in mijn zwaard weer in zijn houder schoof. ‘En zo te voelen zit ik in een genjutsu. Slim,maar niet zo slim.’ Ik vouwde me handen. ‘Release!’ Er gebeurde niets. ‘zo’n simpel trucje zal je niet uit deze situatie redden Chiyo Kazuma.’ Zei een stem achter mij. ‘wacht dit is toch niet.....’ Itachi foceerde mij om te draaien zodat ik in zijn ogen keek. Ik keek recht in de Mangekyou Sharingan. ‘Wat wil je van me?!’ Gilde ik toen ik besefte hoe erg de situatie wel niet was. ‘Ik wil je een cadeau geven.’ Itachi greep in zijn zak en haalde er een vinger uit. Hij gooide de vinger naar mij toe. Ik keek verbaasd naar de vinger en daarna naar Itachi. ‘Zeg niet tegen Sasuke dat je me hebt gezien.’ Nadat Itachi dat gezegd had verdween hij. Ik was nog steeds verbaasd. Ik had nog zoveel vragen. Ik keek naar de vinger in mijn hand. Was hij vers? Ik voelde eraan. Nu keek ik nog verbaasder. De vinger was niet vers, hij was juist al meer dan 10 jaar dood. Ik stopte de vinger in mijn zak en liep terug naar het afgebrande dorp. Ik zag Sasuke op een paar lijken zitten. ‘Waar bleef jij zo lang?’ vroeg hij geiriteerd. Ik negeerde hem en begon terug te lopen naar Orochimaru’s schuilplaats. Sasuke volgde mij nors. Ik dacht aan de vinger. Wilde Itachi dat ik een speciale Jutsu uit deze vinger haalde? Wat het ook was ik kon niet wachten om het uit te vinden.
Sasuke en ik waren aangekomen bij de schuilplaats. Alle troep van het feestje was al opgeruimd. Ik keek naar Sasuke en herinnerde hoe dronken hij was. Ik giechelde en Sasuke keek mij heel duivels aan. Ik negeerde hem en liep naar mijn kamer toe. Onderweg naar mijn kamer kwam ik Orochimaru tegen. We zeiden niets. We paseerde elkaar. Ik liep rustig verder terwijl Orochimaru stopte en naar mij keek. Ik keek achterom en zag dat hij pedoachtig naar mij keek. Ik trilde. Wat hebben die mannen toch! Eenmaal in mijn kamer pakte ik de vinger en legde die voor mij. Ik maakte een cirkel (van mijn bloed) om de vinger heen. Ik concentreerde me op de vinger. Wacht! Die chakra ken ik! Dit is niet zomaar een vinger, het is een vinger van iemand uit de Uchiha clan. Itachi heeft me zojuist de Sharingan cadeau gegeven. Ik lachte creepy. ‘Love you Itachi.’ Fluisterde ik tegen mezelf. Ik sloot mijn ogen en bereide me voor op het ritueel. Sharingan here i come!!!