~026

Onderweg stoppen we bij de Nando’s om te eten. Ik laat haar kennis maken met het heeeerlijke eten, en ze lijkt het lekker te vinden. Een tevreden glimlach speelt op mijn lippen. Ik kijk hoe ze haar eten naar binnen werkt. Als ze door heeft dat ik staar kijkt ze me aan. “Whut?” vraagt ze onschuldig terwijl ze nog snel een frietje naar binnenwerkt. Ik lach. “Nothing. You’re just cute when you’re eating.” dat doet haar glimlachen. Ik wordt helemaal warm van binnen. Als we ons eten en drinken op hebben stappen we weer in de auto en rijden we verder.

Als we eindelijk thuis komen is het al half 11. “Jeez, guys! Where were you?” Zayn kijkt ons vragend aan. Ik lach om zijn geschrokken reactie. “Zaynie, I told you we were going, didn’t I?” Ik woel even door zijn haar. “Don’t touch the hair!” gilt hij hysterisch. Dan rent hij terug naar de bank en ploft boven op Liam neer. “Is this normal?” vraagt Emily als ze naar de stoeiende jongens staat. “Yes!” antwoord ik volmondig “Try to get used to it!” Ze lacht. “I’ll try! But for now I’m tired.” ze kijkt me twijfelend aan. “Can I sleep at your house?” ze bijt op haar lipt. “Of course! I won’t let you sleep somewhere else and walk away again!” zeg ik streng. Ik haal haar koffer die nog steeds in de hal stond en sleep hem naar boven, waar ik haar naar de logeerkamer breng. Ik zou haar graag bij mij in bed hebben, maar dat wil ze vast niet. Of? Nee, Niall! Tuurlijk niet. Denk even na. Ik zet haar koffers neer en wens haar een goede nacht. Ik kan het niet laten om toch nog even een kus op haar wang te drukken, waarna ze verlegen naar de grond lacht.

“Guys, I think I’m going to sleep.” zeg ik om half 1 als we de film hebben afgekeken. “Sleep well!” roep ik ze nog na als ik de trap op stommel. Ik trek mijn kleren en uit en stap met mijn boxer nog aan mijn bed in. Dat is nou het leuke van in een band zitten: de luxe van een tweepersoons bed! Een half uur lang lig ik te woelen. Ik kan maar niet slapen. Mijn gedachten zitten bij Emily. Dan wordt er zacht op de deur geklopt. “Niall?” de zachte stem van Emily fluisterd bijna onhoorbaar “Can I come in?” vraagt ze. Ik knik, maar bedenk me dat ze dat niet kan zien. “Sure.” zeg ik daarom maar. Ze opent de deur en stapt lanzaam naar binnen. “I- i couldn’t sleep, so I thought...” begint ze. “What?” vraag ik als het me te lang duurt. “Is it okay if I sleep next to you?” ze bijt op haar lip. “I thought you’d never ask.” grijns ik. Een kort lachje ontsnapt uit haar lippen. Dan stapt ze in bed. “I only wear a boxer, do you mind?” vraag ik voor de zekerheid. “No, not at all! I like sickspacks.” grinnikt ze. “Do I have a sickspack than?” ik grijns. “I don’t know, it’s not my belly!” ze prikt in mijn buik. Ik sla mijn armen om haar heen. “Em?” begin ik. “Yea?” ze kijkt me vragend aan. “I’m glad you came to my room.” verzucht ik dan. Ik druk een kusje op haar voorhoofd en samen vallen we in slaap.