015

'Mooizo! We gaan er voor bij de hoorn, vermoorden zoveel als we kunnen. Daarna houden we elkaar in leven, zo'n 9 dagen, of tot er te weinig anderen over zijn. Als we uitelkaar gaan, vallen elkaar een dag lang niet aan. Geen andere tributen, de rest had al liever niet dat ik jou vroeg. Succes met het interview!' Babbelt ze snel en ze loopt weg. Voordat ze de lift instapt draait ze zich nog om. 'En ohja, we doen alsof we in de arena ons pact sluiten. Vooraf pacten sluiten is verboden snap je...' Zegt ze. Ik knik en ze stapt de lift in, proberend haar schitterende jurk heel te houden. Ik ga het absoluut niet tegen Hocan zeggen. Ik stap zelf ook de lift in en sta een paar seconden later op de kappers afdeling. Nouja, kappersafdeling? Overal staan bedden waar tributen opliggen. De gene met te grote jurken en andere creaties staan. Alweer schaam ik me voor mijn saaie jurk. Als ik naar binnen stap komen en meteen 6 mensen naar me toe gelopen. Ze omarmen me en nemen me mee naar een bed waar ik moet liggen. Mijn haar word strak naar achter getrokken en geborstelt. Ik voel hoe mijn ogen beginnen te tranen. Ze blijven maar trekken, misschien in de hoop dat mijn haren langer worden. Na een kwatier trekken is mijn gezicht betraant, en ik word overeind gezet. Het verschil zie ik niet. Het is alleen uitgeborstelt. 'We hebben je haren gestijlt. Misschien dat het nu iets meer behandelbaar is..' Zegt een man met dat vreselijke capitool accent. Voor mijn beleving is het altijd al stijl geweest, maar ik help ze niet uit de droom. Mijn haar word strak omhoog gespannen en het word omhoog gestoken. Er word een spray ingespoten waardoor mijn blonde haren nog blonder zijn. Boven ontstaat een raar kapsel vol takken, rozen bladeren en glitters. Ik vind het afschuwelijk. Voordat ik het weet zit mijn make-up erop, is mijn haar gedaan en word ik weer de lift ingeduwd. De tranen staan nog in mijn ogen en achter me worden de laatste paar tributen behandeld. Ik ga naar beneden en weer naar boven. In de hal staat Elea op me te wachten. 'Je bent beeldig meis! Kom, de uitslagen beginnen ieder moment.' Zegt ze op een engaardige toon. Ze trekt me mee in een van de kamers en ik zie dat iedereen op de bank zit. Hocan heeft gewoon een pak aangekregen. Ik ga snel naast ze zitten en ben net optijd voor de eerste uitslagen.
'Welkom allemaal! De laatste drie dagen hebben onze tributen getraint en er zijn cijfers van 1 tot 12 aan ze toegekent door de spelmakers! Laten we gaan kijken hoe onze tributen het hebben gedaan!' Roept Ceasar Flickerman. Er verschijnt een foto van de jongen uit District 1. Daar boven staat Rich Luck. Hij knippert een paar keer. Er verschijnd een 9. Hij verdwijt en een glimlachende Vajenne komt tevoorschijn. Het cijfer 9 staat ook naast haar. Zo gaat het door. Het gemiddelde licht rond de 6 en 7. Kaï heeft een 9. Dan komt Roan tevoorschijn. Het duurt een paar seconde voordat er een grote 5 naast zijn hoofd komt te staan. Niemand zegt wat. Dan ben ik aan de beurt. Ik slik. Ik kijk naar mijn handen en ze trillen. Ik zie mezelf op het scherm. Dan verschijnt er een 8 naast mijn gezicht.