1. Katherina Esmeralda McBrittan

Mijn ogen schoten vuur toen Jonathan me liefdevol aan bleef kijken. Hij was net als alle anderen, maar waarom wist hij het zo mooi te brengen? 'Ik hou van je Katie' Ja Ik werd altijd Katie genoemd en dat stelde Ik ook erg op prijs, Ik had een hekel aan mijn hele naam. Zijn fluistering verwaagd in de wind en hij besluit, zo lief als hij is, een plukje haar uit mijn gezicht te halen en achter mijn oor te doen. Ik sla zijn arm weg en kijk hem woedend aan 'Ik hield van je Jonathan, maar dit vergeef ik je nooit meer' de bittere woorden bijt ik zijn gezicht in. Hij kijkt naar de grond en een traan verschijnt in zijn ooghoeken. Ik slik eventjes, nu moest ik volhouden, hij moest weten dat ik dit niet op me liet zitten, dat ik er schoon genoeg van had, Ja eerder had ik gedacht dat ik niet de enige was voor hem, maar dat gevoel had ik ver weggestopt. Ik denk terug aan wat er gebeurd is en huiver even. Mijn woede verandert in verdriet een traan glijd over mijn wang en snel veeg ik hem weg. 'Dag, Jonathan' mijn woorden klinken kil. 'Alsjeblieft Katie' ik hoor zijn stem breken, het klinkt zo smekend. Ik draai me om en loop weg, voor dat ik de straat over steek kijk ik nog een keer achterom 'Tot nooit meer' fluister ik, het was meer voor mezelf bedoeld dan voor iemand anders om te horen.