XV. Sorjan en Petrov...met Vladimir

Elisabeth PoV
Ik was blij toen De Denali's arriveerden. 'Caius, Aro, blijf uit hun buurt. Alsjeblieft.' zei ik toen ik een auto zag aankomen. Ze leken te willen tegenspreken, maar Marcus stak daar een stokje voor. 'Wegwezen, jij ook tristan.' mompelde hij. Eleazar boog voor Marcus een keer rond. 'De andere zijn weggestuurd.' mompelde Marcus zacht. Hij knikte. 'Dus je hebt een probleem?' vroeg Eleazar meteen. De Cullens kwamen vanuit hun kamers toen ze stemmen hoorden, behalve diegene die gaan jagen waren. 'We denken dat er een revolutie zit aan te komen, aan het gene ik uit Vladimirs hoofd kon halen.' zei ik. 'Kon halen? Blijven proberen.' zei Eleazar. 'Kan niet, hij is ontsnapt.' zei ik. 'En de cullens zijn achter hem aan?' vroeg Carmen. Ik schudde mijn hoofd. 'Ze zijn ergens op een plaats gewoon aangekomen, zonder geurspoor of niets. En zo zijn ze ook ontsnapt.' zei Dagmar. 'Bij mijn weten kan dat niet.' Zei Tanya. ik knikte. 'Dat dacht ik ook, maar dat is er gebeurd. Ik begin te denken aan een hele krachtige gave. Er hing een rare rozengeur op de plaats waar ze verschenen en verdwenen zijn.' zei ik. 'maar je moet ervoor oppassen. Elisabeth kon er niet tegen op, niet tegen hun gedachten en ze was een hele tijd buiten westen door die bloemengeur.' zei Felix. Eleasar knikte. ik bracht hem naar beneden. Ik had hem gezegd niet in te ademen, maar blijkbaar was het wel nodig. 'Scherm me af.' zei hij toen hij de geur wou inademen. ik plaatste hem onder Bella's bescherming, hij snoof. Waarom had ik hier niet aan gedacht? 'Het is een gave, een gave die je in de war wil brengen. Bij jouw ruikt het naar rozen, bij mij anders.. het wil je afleiden van de andere geuren.'zei Eleazar. Ik knikte en snoof. 'Dan nog, ik ken geen van de geuren behalve die van Vladimir en..' 'Petrov' zei Eleazar meteen. ik keek hem verbaast aan. ik wenkte hem om naar boven te gaan. 'Petrov werkt samen met Vladimir?' vroeg Eleazar verbaast. Carmen snakte naar adem. 'Ai Caramba! Hoe kan iemand die samenbrengen?' vroeg ze zacht. 'Waarover gaat dit?' vroeg Dagmar. Carlisle stond aan de kant, hij was aan het babbelen met Kate, maar ook hun gesprek viel stil. 'Sorjan is het meisje met de -voor jouw- rozengeur. Ze is de partner van Petrov. hij zelf heeft geen gave, hoewel hij heel Charmant kan zijn als hij dat wil.' zei Carmen. Ik glimlachte; zelf had ik er niets van gemerkt, maar dat kwam waarschijnlijk door Jinx. 'Vladimir is de "maker" van Petrov, Die was een van zijn lievelingsslaafjes, ook al wist hij niet dat P. zocht naar een manier om vanonder zijn juk heen te komen. Petrov haatte Vladimir, en omdat hij niet wist hoe zijn maker te vermoorden, vertrok hij waarna hij Sorjan vond. Het feit dat Petrov en Vladimir nu samen rondtrekken, samen gezien worden, betekent niet veel goeds.' vertelde Eleazar. 'Ai! Mamma Mia! Ik wil je geen schrik aanjagen, maar ofwel haatten ze jullie verschrikkelijk veel ofwel is er iemand met genoeg macht waardoor die twee braafjes samenwerken.' zei Carmen. Geen van beide boodschappen waren echt.. hoopgevend. ze kwamen op hetzelfde neer; grote problemen.. Je zou gaan geloven dat ik ooit -als dit alles voorbij was en mijn leven rustig aan ging, zonder grote problemen- ik afkickverschijnselen zou krijgen. 'Sorjan heeft genoeg karakter om ze te laten samenwerken.' zei Eleazar. 'Nee, dat zou ze Petrov niet aandoen.' zei Carmen. Daar had ze een punt, als Felix tegen zijn maker in opstand zou komen, zou ik hem ook niet dwingen met Aro samen te werken denk ik. Hoewel het de dingen natuurlijk wel compliceren.

Je gaat het niet geloven, maar ik ben begonnen aan een nieuw twilight verhaal, het ding waarop ik secret girl heb gebaseerd, maar ik ben het idee een beetje aan het veranderen.. Als ik het online zet, laat ik wel iets weten ^-^