One

Badend in het zweet werd ik wakker. Een moment voelde het alsof ik nog steeds thuis in de lucht bengelde,terwijl het groene licht alsmaar feller werd.
"Amor,het is vijf uur, kan je nog even wachten met gillend wakker worden?" murmelde Tracey met haar hoofd in haar kussen gedrukt. Haar gitzwarte haren werden verlicht door het streepje maanlicht dat door het raam binnenscheen. Ik negeerde haar opmerking en liet me zachtjes terug op mijn stapeltje kussens vallen. We waren goed bevriend,maar soms kon ze echt een kreng zijn. Diane,die zoals altijd niet wakker te krijgen was,lag nog steeds vredig te slapen. Ik focuste me op mijn hartslag die langzaam maar zeker daalde tot een normaal tempo. Sinds ik terug was gekomen,twee weken geleden,van mijn kerstvakantie had ik geen enkele nacht doorstaan zonder die vreselijke dromen.Het enige wat ik me er van herinnerde was het gevoel dat ik geen controle had over mijn lichaam en de lucht in getrokken werd. En dan was er nog dat vreselijke groene licht dat zich een weg zocht in mijn hoofd,snel en scherp. De gedachte alleen al bezorgde me een migraine aanval. Ik draaide me langzaam op mijn zij en dwong mezelf mijn ogen te sluiten en te proberen slapen,maar tevergeefs. Slapen,nu ik klaarwakker was, zou wel een onmogelijke taak worden. Voorzichtig schoof ik het warme deken van me af en duwde ik mezelf het bed uit. Het koude marmer prikte aan mijn,tot voor kort nog,warme tenen. Tracey en Diane lagen beiden opnieuw in een diepe slaap,of dat wouden ze me toch laten geloven. Op een traag tempo liep ik naar de badkamer toe. Ik draaide de douche open,liet mijn bezwete pyjama van mijn lichaam glijden en stapte onder het koude water. Terwijl de druppels op mijn hoofd en schouders vielen besloot ik dat dit de laatste nacht zou geweest zijn, ik zou het oplossen. Dat moest ik gewoon.