012

'Er zijn vier onderdelen verplicht. De rest is een individuele keuze. Ik raad jullie aan ook overlevingstrainingen te doen. Succes.'' Zegt de man die voor ons staat. Iedereen loopt naar een onderdeel en een paar kinderen beginnen meteen met de gevaarlijkste wapens te vechten. Ik slik. Kaï begint met speren te gooien. Ik zie hem nu beter. Hij is groter dan ik, en veel sterker aan zijn spiermassa te zien. Ik loop achter hem langs, naar een tafel met allerlei soorten mesjes erop. De man die er achter staat geeft een glimlach. Hij stapt opzij en ik zie allerlei mikpunten. Borden, plastic beesten en poppen. 'Probeer maar.' Zegt hij metneen grote lach. Ik pak een van de kleinste mesjes en richt hem op een van de poppen. Ik laat hem 3 keer op en neer gaan en gooi hem richting de pop. Hij raakt iets naast de roos, ik zou er wel iemand mee kunnen vermoorden. Ik gooi een ander mesje op de pop ernaast. Hij is nu wel raak. ik glimlach. Ik mik er ook een op het dier, deze is ook precies raak. Ik doe het vaker terwijl de poppen worden verwisseld. Ik ga met meer vaart gooien. Ik zie dat sommige kinderen bewonderd naar mijn werptechnieken kijken. Dit ga ik zeker doen als we een cijfer krijgen. Ik leg de messen neer. Misschien leer ik andere onderdelen ook wel zo snel. Met een goed gevoel van de vorige opdracht pak ik een pijl en boog. Ik richt op de pop en laat het touw los. Met een volle vaart schiet de pijl in het been van de pop. Ik probeer het zo vaak totdat ik de pop in het hart raak.

De twee dagen hierna volgen zo. Vechttechnieken, vechttechnieken en hier en daar een overlevingstechniek. Het messenwerpen lukte me uiteindelijk nog het best. Dus ik ben nog meer vastbesloten om dat te gaat doen voor de spelmakers. Roan is er ook erg goed in, maar ik mag mezelf eerst laten zien, dus hij verzint maar iets anders. Ik heb tijdens de trainingen overal rondgelopen, kijken naar de andere tributen. Wat hun sterkste kanten zijn. De beroeps zijn overal goed in. Kaï kan eng goed kogelstoten en met pijl en boog schieten. Ik heb niet meer met hem gepraat.

'Nymet Walkrose.' Klinkt een robotstem. Ik sta op en kijk Roan aan. 'Succes.' Zegt hij. 'Jij ook.' Zeg ik. De twee uit 12 zitten 4 meter van elkaar en zwijgen. Ze kunnen helemaal niks. Niet dat ik gezien heb. Ik loop naar de poort en hij suist open. Ik loop naar binnen. Ik ben in de trainingszaal en loop regelrecht naar de messen. Ze liggen precies goed. Ik draai me om naar de spelmakers. 'Nymet Walkrose, District 11.' Zeg ik. De paar die kijken knikken kort en ik pak een mes. Ik richt hem op de verwegstaanste pop. Adrealine stijgt door in mijn aderen. Dit kan cruciaal zijn. Ik gooi het mes. Hij raakt, met volle vaart schiet hij kaarsrecht in het hart van de pop. Ik pak 2 messen zoals ik geoefend heb. Ik richt op twee poppen. Een ver weg en een dichtbij. Ik sluit mijn ogen en voel het mes. Ik kijk, en gooi. Allebei schieten ze met volle vaart in de pop. Een mes komt zo hard aan dat de pop omvalt. Snel pak ik nog een mes en een fractie van een seconde staat hij in een beest. Ik hoor licht geaplaudiseer van de spelmakers. 'Je kunt gaan. Bedankt.' Zegt een stem door de luidsprekers.