30 || Marie

Het was nog niet echt tot mij doorgedrongen wat Lisa mij net had verteld. Daarmee kreeg ik geen berichtjes terug van Frauke, anders had ik allang iets gehoord.
Oké, vanuit Antwerpen is het hoogstens een uurtje rijden naar het ziekenhuis. Ik rende huilende naar onder, recht de keuken in.
“Wat is er, Marie?” Vroeg mijn mama. “Het is Frauke, we moéten nu naar haar toe.” Zei ik helemaal opgefokt.
“Uh, oké zeker? Vertel mij eens wat er is gebeurd.” Zei mama terwijl we naar de auto liepen. Mama wist al dat vandaag haar operatie was dus viel ik meteen met de deur in huis.
“Ze ligt in coma.” Zei ik in één adem toen we de auto instapten.
Toen ik de radio opzette klonk meteen ‘One Thing van One Direction’ uit de boxjes. Dat was haar lievelingsliedje van onze boys vertelde ze mij eens.
Ze had mij een paar dagen geleden ook verteld dat ze de handtekeningen van onze boys in Londen te pakken had gekregen en ze had er ook voor mij gevraagd. Of course een supergrote extralarge van Zayn. My Pakistani boy.

Vandaag komen er nog twee stukjes, dus geen zorgen (: