De Ontdekking van een nieuwe wereld.

Omdat ik nog steeds niet begreep wat Harry bedoeld had met: “Morgen om de zelfde tijd.” Ging ik maar gelijk na het ontbijt naar de plek waar we elkaar ontmoet hadden. Ik had eten mee genomen. Mama had het goed gevonden, omdat ik wat minder moest piekeren en meer moest genieten.
Ik maakte Rosita vast aan een boom tak in de schaduw en leunde tegen een boom aan. Mijn hersens maakten overuren. Het boek ging ook over jongens. En niet zo maar eentje, maar veel. Zouden er buiten het bos ook meer jongens wonen? Ik had geen idee.
Blijkbaar was ik in slaap gevallen want Harry maakte me wakker. “Slaapkopje.” Ik grinnikte en stond op. “Ben je hier al lang?” Ik knikte. “Ja, ik wist niet wat je bedoelde met om dezelfde tijd.” Harry keek me fronsend aan. “Nou gewoon, half 2. Net als gisteren.” Ik keek hem vragend aan, maar besloot niks meer te vragen. Ik wilde eerst meer over jongens weten. “Ik heb een boomhut hier vlakbij. Zullen we daar heen gaan? Ik heb trouwens ook honger.” Ik pakte mijn rugzak en Rosita’s teugels. Harry streek zachtjes over de snuit van haar. “Heb je wel eens paard gereden?” Hij schudde zijn hoofd. “Wil je erop? Ik rij altijd zonder zadel, maar het is wel veilig hoor. Dan houd ik haar vast.” Er verscheen een lach op zijn gezicht. Waardoor er kuiltjes in zijn wangen verschenen. Ik hielp hem erop en liep met Rosita aan de hand naar de boomhut. “Is ze jouw paard?” Ik knikte. “Ja.” Dit was helemaal niet waar ik met hem over wilde praten. “Ik heb een boek gelezen over jongens. Tenminste het ging niet alleen over jongens. Maar er komen wel jongens in voor. Dus ik geloof je.” Hij grinnikte zachtjes. Ik besloot er niet op in te gaan. “Zijn er nog meer jongens?” vroeg ik nieuwsgierig. “Ja heel veel, er zijn ongeveer even veel jongens als meisjes op de aarde.” “Hoe komt het dan dat ik ze nog nooit gezien heb?” “Dat zei ik gister toch al. Het is eigenlijk verboden om hier te komen.” Ik hield stil bij de boomhut en maakte Rosita weer vast en klom de hut in. Harry volgde. “Er wordt veel geroddeld over je moeder en haar vriendin. Dat ze heksen zijn. En ik heb een beetje rond gevraagd naar jou. Sommige mensen uit het dorp geloven niet dat ze een dochter hebben. Andere weten wel van je bestaan af. Je moeder is lesbie toch? En ze wil ook dat jij zo wordt?” “Hoe bedoel je zo wordt? Wat is lesbie?” Harry zuchtte zachtjes. “Dat een vrouw op een vrouw valt.” Ik dacht even na en knikte toen. “Ja, mijn moeder heeft een vriendin. Maar Ilse’s moeders zijn ook samen. Dus dat is toch normaal?” “Mag ik?” vroeg Harry en wees naar een appel die ik had meegenomen. “Ja tuurlijk, sorry wat onbeleefd om je niks aan te bieden.” Ik schoof de tas met eten naar hem toe. “Pak wat je wilt.” Het bleef even stil. Ik dacht na over wat hij net gezegd had. In mijn boek zijn het inderdaad een meisje en een jongen die verliefd zijn. Die elkaar leuk vinden. Toen ik het las vond ik het eigenlijk niet zo raar, maar als ik er nu over na denk. “Dus, buiten dit bos zijn de meisjes verliefd op jongens en niet op meisjes?” Harry at eerst zijn mond leeg voor hij antwoordde. Hij was dus wel netjes opgevoed. “Soms, de meeste meisjes vallen inderdaad op jongens. Maar er zijn ook een paar zoals je moeder. Maar er zijn ook jongens die op jongens vallen.” “Waar val jij op?” vroeg ik nieuwsgierig. “Meisjes.” Ik knikte. “Jij?” vroeg hij voorzichtig. “Ook meisjes natuurlijk.” “Ow.” Was het enige dat uit zijn mond kwam. Toen bleef het weer even stil.
“Hoe weet je dat eigenlijk? Je hebt nog nooit een jongen gezien voor mij, tenminste dat zei je.” Ik knik als bevestiging. “Dat klopt.” “Hoe weet je dan dat je op meisjes valt.” “Ik ga met Ilse trouwen.” Hij kijkt me verbaast aan. “Vind je haar leuk dan?” Ik haal mijn schouders op. “Het is gewoon zo.” “Heb je haar wel eens gezoend?” nieuwsgierig richtte hij zijn blik op mij. Ik knikte. “Voelde je wat? Wat bijzonders of iets speciaals?” Ik haalde mijn schouders op. “Ik wil iets proberen, niet schrikken oké?” verbaast wilde ik wat vragen, maar voor ik mijn mond kon openen drukte hij zijn lippen op die van mij.