Chapter 6 : For everything is a solution

For everithing is a solution

De pijn reageerde ik af op mijn lichaam, ik strafte mezelf. Om gewoon mezelf te zijn. Ik dacht dat het mijn eigen schuld was dat iedereen een hekel aan me had, dat mijn bloed eigen vader me misbruikte en het feit dat ik gewoon leefde. Het was allemaal mijn eigen schuld. Elke keer opnieuw nam ik het mesje in mijn hand, het voelde zo vertrouwd, om de scherpe punt tegen de binnenkant van mijn pols te duwen, de druppels rode vloeistof die ik langzaam op de witte tegels zag druppen. De pijn, dat voelde even goed, het deed me vergeten, het deed me gewoon even alles vergeten. Maar het was niet goed genoeg, ik moest meer gestraft worden. 

Na een zoveelste vermoeiende schooldag vol met bedreigingen en verwijten die naar mijn hoofd werden gegooid heb ik mezelf opgesloten in de badkamer. Ik was alleen thuis, geen idee waar mijn vader uithing, dat interesseerde me eerlijk gezegd ook niet zo veel. Hoe meer hij niet thuis was, hoe meer ik met rust gelaten werd. Na de deur in het slot te laten vallen en een zoveelste schram op mijn pols te hebben aangebracht, gebeurde er iets in een fractie van een seconde. Ik ging op mijn knieën zitten voor de wc en deed mijn wijsvinger zo diep mogelijk mijn keelholte in. Na enkele pogingen verspreide zich een vieze smaak in mijn mond, ik spoelde door. Ik had een nieuwe manier gevonden om mezelf te straffen, ik was te dik, voor alles is een oplossing, alleen besefte ik toen niet dat dit de verkeerde oplossing was.



- Jep, i'm back. Dit verhaal gaat niet echt zoals ik wil, hebben jullie misschien ideën ? Ik lees graag jullie eerlijke mening, reacties please? . -