Sixty - Three~

ik rook Niall's bloed.
de drang naar bloed was veel te sterk.
Niall smeerde het bloed over mijn tanden heen.
"je hebt het nodig. ik wil je nog niet kwijt!" riep Niall.
zijn bloed gleed langs mijn tong.
ik voelde de drang alles overnemen.
"je brengt jezelf in gevaar blondie." hoorde ik iemand roepen.
Niall schudde me door elkaar.
hoe hard ik ook probeerde de drang te negeren, het werkte gewoon niet.
ik opende mijn ogen en zag dat Niall zijn mouw omhoog trok.
"drink mijn bloed." zei Niall alsof hij geen andere keuze had.
de drang nam super snel alles over.
ik veranderde in een soort monster.
in de weerspiegeling van Niall's ogen zag ik de mijne.
ze waren rood met zwart eromheen.
het leek of mijn ogen heel erg ontstoken waren.
dit had ik nog nooit van mezelf gezien.
maar ik kon er zelf niets aan doen.
het nam me over.
mijn hoektanden werden groter.
dit wilde ik niet, maar het was de enige manier om Niall te beschermen.
mijn tanden prikte zich door Niall's huid.
het bloed gleed door mijn keel.
een raar gevoel in me wilde Niall leeg drinken en kapot maken.
hoopelijk was ik sterker dan dat.
Niall's bloed smaken zoet.
het was net of ik voor het eerste een suikerspin kreeg.
het lukte me Niall's arm weg te duwen.
ik was toch sterker dan ik dacht.
mijn tanden raakte ineens Niall's arm weer.
het leek wel of Niall me er toe dwong in leven te blijven.
volgens mij had Niall zijn verstand verloren.
ik duwde Niall opnieuw weg en spuugde zijn bloed uit.
"je moet het niet uitspugen, je moet het doorslikken!" zei Niall.
hij wist zeker niet in welke problemen hij nu zat.
"Niall!" riep Louis.
Conner trok me overeind.
"Sky, wat is er?" vroeg hij.
"Sky!" Noa keek geschrokken.
"ik weet het ik zie er slecht uit." zei ik.
"Harry en ik zagen dat je net dood ging." zei Noa.
"ik ben al lang dood." zei ik.
"iemand stak een stuk hout in je hart." zei Harry.
ik pakte het stuk hout en probeerde het eruit te trekken.
het ging niet makkelijk maar het ging er wel uit.
het stuk hout was groter dan ik dacht.
"ik heb hier je stuk hout."
ik gooide het stuk hout op de grond.
"maar ik snap het niet." zei Noa.
"ik snap het ook niet. met dierenbloed overleef je zoiets niet." zei Conner.
"ze heeft ook geen dierenbloed gedronken." zei Niall.
Niall deed zijn mouw weer naar beneden.
"het was zeker te sterk dit keer." zei Conner.
"ik wilde het niet, maar iemand dwong me ook." zei ik en keek naar Niall.
"ik wil je gewoon niet kwijt." zei Niall.
Louis liep naar Niall en trok zijn mouw omhoog.
"dat meen je niet." zei Harry.
"steek jezelf niet neer ik heb hem niet veranderd." zei ik.
ik vroeg me nog wel af hoe Harry ineens kon lopen.
dat zou vast door het bloed komen dat hij gedronken had.
Aaron liep naar me toe en keek naar mijn tanden.
"Aaron voor de zoveelste keer je bent nog steeds geen dokter." zei Conner.
Conner trok me weg van Aaron.
iedereen stond ineens met elkaar te praten.
ik liep naar het pakhuis en vergat de andere.
het lopen ging niet echt makkelijk het duurde langer dan ik dacht.
"Sky wacht even!" riep Louis ineens.
"ik wil niet praten." zei ik en liep door.
Louis pakte mijn arm en beet erin.
ik voelde iets in me maar het was anders.
nadat het gevoel stopte liet Louis me los.
"graag gedaan." zei hij.
"wat heb je eigenlijk gedaan?" vroeg ik.
"dat ondek je zelf wel." zei hij en wees naar mijn been.
mijn been was weer recht.
ik keek naar de plek op mijn zij.
het zat nog wel onder het bloed maar het was dicht.
net of er een nieuw stuk huid overheen was geplakt.
"hey, hier zijn jullie." zei Harry en sloeg zijn arm over mijn schouder.
"ja, hoe komt het eigenlijk dat je kan lopen?" vroeg ik.
"dankzij Jack." zei hij.
"toen hij je vorige keer bewusteloos sloeg had hij het gif uit je gehaald." zei Louis.
die klootzak had het ook nog echt gedaan.
"je hebt iets op je wang." zei Harry.
ik wilde het weg halen.
"laat mij maar." zei Louis.
hij trok zich naar me toe.