15, April Clearway.

Samen met Jordan, Sky, Niall, Zayn en Liam liep ik naar buiten. Niall en Liam liepen ieder aan een kant van mij en hielpen me rechtop blijven staan. "Ik ben zo terug." Liam liet me los en liep weg. Wij liepen door, maar omdat we niet zo snel liepen, zagen we Liam al weer terug komen. "Hey, Liam! Kom je?" riep Zayn toen hij Liam zag staan. Liam kwam weer terug. "Waar gaan we naar toe?" "Wij moeten zo rechts, en jullie?" Ik probeerde na te denken hoe we heen waren gelopen, maar verder denken dan een paar minuten geleden lukte niet. Ik haalde mijn schouders op. Ik hoorde de jongens lachen. "Waar zijn die vriendinnen van je heen?" Geschrokken draaide ik me om -om te kijken of ik ze zag. Dit ging niet helemaal goed, waardoor ik op het asfalt belandde. "Gaat het?" Opeens begon ik hard te huilen, mijn vriendinnen hadden me gewoon in de steek gelaten.
"Wat is er?" De bezorgde stem van Liam kalmeerde me een beetje. "Ze.. ze hebben me in de steek gelaten," huilde ik. Niall begon hard te lachen, terwijl Zayn en Liam me probeerden te troosten. "Rustig maar, wij nemen je wel mee," stelde Zayn me gerust. "Waar wil je haar laten? Je moeder was al niet blij toen je vertelde dat wij bleven slapen." "Wat wil je dan? Haar alleen naar huis laten gaan? Ze weet niet eens meer hoe ze thuis moet komen." "Ja, daar heb je een punt. Kom hier." Liam tilde me op en ik legde mijn hoofd tegen zijn borst. Nu pas ontdekte ik hoe moe ik wel was, waardoor ik al snel in slaap viel.
Het laatste wat ik voelde was hoe er een warm deken over me heen werd gelegd.