10: Maaike

'Wat is er dan?'vraagt Joyce.'Tim zei tegen Thomas dat jij hem probeerde te zoenen!''Wat??!! Dat is helemaal niet waar!!' Ze begint te huilen. Ik troost haar, en ben nu al helemaal woedend op Tim. Ik sms Thomas dat dat echt niet waar is en dat hij me maar moet geloven. We lopen het hele eind terug naar onze fietsen en fietsen naar mijn huis.We gaan op mijn bed zitten.´Ik heb Thomas een sms gestuurd dat het echt niet waar is. We maken er gewoon een gezellige avond van!' Ik geef Joyce een kus. Ik haal chips en fris op, en we gooien al mijn kussens op een hoop.'Ohnee! We hebben helemaal geen film!' roept Joyce uit, die al helemaal bijgekomen is.'Nou, dan fietsen we nog snel even naar de videotheek!'We springen op de fiets, en kiezen twee films uit. 'Anders bel je je ouders om te vragen of je bij mij mag logeren!!' zeg ik enthousiast als we weer terugfietsen.'Jaa, leeuk!!' Ik plof thuis neer op mijn bed en luister naar Joyce die belt met haar moeder.'Jaaaa!! Het mag!!'roept ze, en ze geeft me een knuffel. Ik zet de film aan en we liggen tegen elkaar aan. De film duurt heel lang, en Joyce valt in slaap. Handig dat ik een twee tweepersoonsbed heb. Ik leg haar naast me en zet de film uit. Ik schuif de deken helemaal over haar heen en kijk hoe ze slaapt. Ik ben blij dat ze het leuk vond. Ik kruip ook in mijn bed, en val in slaap.
'Wakker worden luilak!'roept Joyce terwijl ze me helemaal door elkaar schud. Ik kijk slaperig op de wekker en ik zie dat het al 10 uur is! Ik kijk naar Joyce die al helemaal aangekleed is. Ik spring uit bed, hopend dat ik iets minder slaperig word. Ik kleed me aan, en loop samen met Joyce de trap af. Mijn moeder is al naar haar werk. Gelukkig hoeven wij op zaterdag niet naar school! Ik smeer een boterham voor Joyce en mij. We eten het snel op en lopen naar buiten. De zon schijnt. Joyce en ik lopen naar de trampoline. Na een tijdje gaan we weer naar binnen. Mijn moeder vraagt of we even boodschappen willen doen. Joyce en ik zeggen tegelijk ja. We fietsen naar de stad. 'Wat moeten we eigenlijk allemaal kopen?'vraagt Joyce.'Eh... Ik heb wel geld gekregen, maar geen lijstje.'We fietsen weer terug om het lijstje te halen. Maar ondertussen komen we Tim tegen. Joyce ziet weer helemaal bleek en zo snel als we kunnen slaan we een steegje in. Mijn hart klopt. Gelukkig heeft Tim ons niet gezien.'Ohnee! Tim komt hier langs lopen!'fluistert Joyce. We zetten snel onze fiets helemaal achter in de steeg, uit het zicht. Joyce en ik maken ons zo klein mogelijk. Als Tim voorbijloopt houdt Joyce mij stevig vast.'Pfieuw, hij zag ons niet!'zeg ik opgelucht. Joyce is nog steeds wit. Ik leg een arm om haar heen en kijk om het hoekje om te kijken of Tim weg is. We pakken onze fietsen en rijden weer naar huis. Mijn moeder vraagt niet eens waarom we weer terug zijn. Ze had al verwacht dat we weer terugkwamen voor het lijstje. Ze kwam erachter dat ze 's middags al boodschappen had gedaan. Joyce en ik willen weer naar boven lopen.'Ohja, Thomas, die zit toch bij jullie in de klas? 'Ja?''Die had nog gebeld.'Joyce en ik kijken elkaar aan.'Voor wie?'