~023

We rijden de oprit op en Emily slaapt nog steeds. Ik probeer haar zo voorzichtig mogelijk op te pakken en til haar naar binnen. Gelukkig is Liam voor mij aan gegaan, want de jongens bestoken hem met allemaal vragen, omdat we in alle haast niet gezegd hadden waar we heen gingen, of dat we überhaupt weg gingen. Wild gebaart hij dat ze stil moeten zijn terwijl ik met Emily binnenkom. Geschrokken kijken ze naar haar, en daarna vragend naar mij. Ik negeer het voor nu en loop naar boven, waar ik haar op mijn bed leg. Ik trek haar schoenen uit en leg haar onder de dekens, waarna ik het niet kan laten om nog even een kus op haar voorhoofd te drukken. Dan loop ik weer naar beneden, waar iedereen al op de bank zit, klaar voor het verhaal van Liam en mij. Ik zucht en plof neer op de bank. Iedereen zwijgt. “Okay, so, what happend?” vraagt Harry uiteindelijk. Ik begin het hele verhaal te vertellen. Op den duur houd ik het niet meer en stromen de tranen over mijn wangen. Zayn, die naast me zit, slaat zijn arm om me heen en probeert me te sussen. “Niall?” een zwakke stem roept van boven. Ik spring op en ren naar boven. Ik zucht even voor ik de deur open. Emily zit rechtop in bed. Ze staart uit het raam. Ik zet me op het voeteneind en staar naar mijn schoenen, die opeens heel interessant lijken. “Thank you” fluisterd ze uiteindelijk zacht. Ze kijkt me aan. Haar groene ogen fonkelen lichtjes. Mijn mondhoeken krullen omhoog. Ik leg mijn hand op haar been. “It’s okay. How are you feeling?” vraag ik. “Better, but I’m a little bit hungry…” zegt ze. Een grijns verschijnt op mijn gezicht. Love this girl! “Food is coming!” roep ik vrolijk terwijl ik de kamer uit ren en de trap af storm. Ik sleur Harry van de bank naar de keuken, wat vier verbaasde blikken opleverd. “What’s going on, Nialler?” vraagt Harry grijnzend als we tot stilstand zijn gekomen in de keuken. “She’s hungry, so you are going to make breakfast for her.” deel ik hem vrolijk mee. Hij lacht. “Would you please make your amazing breakfast for her, Harry? Sure Niall, I will, thanks for asking!” zegt hij sarcastisch. Vrolijk begint hij aan het ontbijt. Ik wist het! Hij vindt koken nou eenmaal leuk, dus hij zou het voor iedereen doen. Nou ja, bijna iedereen.

Als hij het ontbijt klaar heeft bedank ik hem en vlieg ik met het bord de trap op. Net als ik de deur wil openen gaat hij open. Emily staat in de deuropening. Ze heeft zich omgekleed en haar haar en make-up gedaan. Grijnzend kijkt ze naar het bord. “Home-made?” vraagt ze. “Yes!” zeg ik trots. “By Harry” vervolg ik. Ze grinnikt, maar neemt het bord dankbaar aan. “Shall we go downstairs?” vragend kijk ik haar aan. Ze knikt en neemt haar bord mee.Als we de kamer in komen staart ze verlegen naar de grond. "Em!"“gilt Louis vrolijk. Hij staat op en vliegt haar om de hals. Een beetje geschrokken gaat ze in op zijn omhelzing. Ze weet waarschijnlijk niet dat Louis iedereen die hij kent om de hals vliegt. Zayn en Harry staan beide op om haar ook te omhelzen en zich voor te stellen. “So, you’ve made my lunch?” zegt ze dankbaar als Harry zich voorstelt. Hij knikt trots. Nog steeds verlegen neemt ze plaats op de bank, naast mij, en begint ze aan haar eten. Ik kijk de jongens boos aan als ze haar aanstaren. Ze begrijpen het direct. Harry trekt Louis van de bank. “Loulou, we have to go to… you know?” Louis kijkt hem eerst vragend aan maar pakt de hint op. “Almost forgot that! Let’s go!” zegt hij terwijl hij en Harry de kamer uitlopen. “I have to go to. Daniëlle is waiting.” zegt Liam. Ook hij vertrekt. Ze kennen me door en door. Alleen Zayn heeft geen smoes. Hij kijkt me verontschuldigend aan, maar ik schenk hem een glimlach, als teken van dat het goed is. Nu staart tenminste niet iedereen haar aan.