009

We staan in een grote loods. De paarden weten precies waar ze naartoe moeten. Onze koets stopt en Elae, Hocan en Ebonie komen naar ons toegerend. 'Jullie waren geweldig. Alleen District 4 had de meeste aandacht. Het waren levensgrote vissen, hebben jullie ze gezien?!' Zegt Hocan. Hij had blijkbaar zelf ook meer aandacht voor de vissen dan voor ons. Ik kijk naar rechts waar ze koets van District 4 staat. Er zijn een stuk of 10 man om de koets heen. Ik zie dat het meisje word opgetild. Haar benen zijn veranderd in een grote vissenstaart. De jongen heeft haar waarschijnlijk vastgehouden. 'Maargoed, jullie hebben ook veel indruk gemaakt hoor!' Zegt Elae als troost. 'Bedankt. En nu?' Vraag ik. Ik hoop en verwacht dat we naar ons appartement gaan. Ik ben dood op. 'We gaan naar boven. De 11e verdieping. Ik hoop dat het Capitool District 12 snel opblaast, dan krijgen wij het penthouse.' Zegt Elae. Ik zie haar verschikt omkijken naar de mensen uit 12. 'Grapje.' Probeert ze. Mijn jurk blijft aan en we lopen naar een groot gebouw. Ik kijk omhoog, het gebouw is vreselijk hoog. 'Komkom!' Zegt Elae als blijf staren. We lopen een lift in. Hij is helemaal omringt door glas. Als we er allemaal instaan suist hij met een grote vaart omhoog. Hoe hoger we komen hoe mooier het uitzicht word. Het Capitool is erg klein vergeleken 11. Ik kan de grenzen nu al zien. Na een minuutje stopt de lift en verdwijnen de deuren. Er verschijnt een grote ronde hal van zo'n 20 meter. Er zit om de meter een deur in. 'Nymet, deur 15 is voor jou. Roan, jij hebt 13. In deur 5 is de eetzaal, kom maar als je honger hebt. Morgen om 8 uur graag verzamelen in deur 8.' Zegt Elae. Ik kijk naar de deuren en zie boven elke deur een nummer staan. Van 1 tot 30. Ik loop meteen naar mijn kamer. Als ik de deur opentrek, ben ik overdonderd van het uitzicht. Mijn bed staat tegenover een megagroot raam, die uitkijkt over het schitterende Capitool. Verbluft loop ik er naartoe. Ik raak het voorzichtig aan. Recht staat een deur. Voor het raam is er een balkon. Ik loop via de deur het balkon op en klem mijn handen om de railing van het balkon. Er staat een wenteltrap. Ik kijk omhoog en naar beneden en zie dat de trap over het hele gebouw loopt. Ik ga omhoog en sta op het balkon van 12. Ik kijk een kamer binnen, maar er is niemand te zien. Ik loop nog wat verder omhoog, en ik sta op het dak. Zou ik er vanaf kunnen springen? Vast niet. Ik ga midden op het dak liggen en kijk naar de sterrenhemel. Het is laat, en Ilana heeft vandaag avonddienst. Net zoals ik en Roan nu zouden hebben. Zou Ilana de zelfde sterren als ik zien? Ik herken ze niet. De sterren zijn hier alle kleuren van de regenboog. Er is vast iets mee gedaan. Mijn ogen vallen langzaam dicht. Ik word wakkergeschud door gebonk. Er komt iemand de trap op. Hoe lang heb ik geslapen? Het is nog avond. Er komt een gedaante tevoorschijn.