30

---Harry---

Ik keek naar Justine, en dan vooral naar de wonde op haar gezicht. Waarom? Waarom doen mensen zoiets? Omdat ze jaloers zijn? Omdat ik gelukkig ben met haar en niet met een ander? Omdat ze mij ongelukkig willen maken? Tranen welden op, ik kon het niet aan. Ik kon het niet aan om haar zo te zien, ze verdiende dit niet. De eerste traan verliet mijn ooghoeken en zachte snikken verlieten mijn mond. ‘Harry? Harry, wat is er? Vroeg Louis. Alle ogen waren nu op mij gericht en iedereen kwam naar me toe. Al mijn tranen vielen langs mijn kin naar beneden op mijn Justine. Ja ik zeg ‘mijn’ ik laat haar toch nooit meer gaan, ik kan niet leven zonder haar. ‘Harry, wat is er?’ vroeg iedereen. ‘Waarom?’ stotterde ik. ‘Waarom wat, Harry?’ fluisterde Liam. ‘Waarom doen mensen haar dit aan? Ze verdiend het niet! Ik wil haar niet kwijt!’ stotterde ik terwijl ik haar nog steviger vastnam. ‘Dat weten we ook, ze verdiend het niet, maar wat kunnen we er aan doen?’ fluisterde Zayn. ‘Ik heb misschien een ideetje.’ Zei Niall. Ik keek hem hoopvol aan. ‘Misschien moeten we een bodyguard inhuren?’ ‘Dat kan nog werken, maar wat zullen haar vriendinnen wel niet denken, dat ze een verwend nest is.’ Fluisterde ik. Justine had al veel verteld over haar vriendinnen, en er zaten wel eens wat slechte dingen bij. ‘ Ik heb ook een idee, het is gebaseerd op dat van Niall.’ Zei Louis, iedereen knikte en hij begon weer te praten. ‘We huren nog niet direct een bodyguard we wachten tot er nog eens iets gebeurd.’ ‘Ja dat is goed, maar wat als het dan te laat is?’ zei ik. ‘Wat bedoel je juist met ‘te laat’?’ ‘Als ze bijvoorbeeld nog geen bodyguard heeft en ze die meiden tegen komt, en dat zij ervoor zorgen dat ze in het ziekenhuis beland.’ Iedereen keek me bedenkelijk aan. ‘Ik denk dat ze eerst nog eens zullen dreigen voor ze iets zullen doen.’ Zei Liam. Bij het woord ‘dreigen’ sprongen de tranen weer in mijn ogen. De gedachte dat ze een extra wonde zou hebben deed me al pijn. Ik deed mijn best om mijn tranen in te houden en dat lukte, er was maar eentje die wist te ontsnappen. Ik veegde de traan weg en gaf Justine een kusje op haar voorhoofd. Ik legde mijn ene arm onder haar benen en de andere op haar rug. Ik verplaatste haar een beetje. Gelukkig sliep ze goed door, ze had haar slaap echt nodig. Ik vond het wel een klein beetje jammer dat ze niet wakker was, maar ik kon tenminste bij haar zijn en haar vast houden, daar was ik ook al blij mee.

Het was al 23u30 en we besloten allen naar bed te gaan, omdat ik toch sowieso met Justine wou opstaan. Ik had besloten om haar vanaf nu te brengen en te halen van school. Maar er is een probleem, wij moeten morgenavond al weer naar huis, en ik ben bang dat haar iets zal overkomen als wij er niet zijn. Ik vraag aan een van haar vriendinnen of ze hier kon blijven slapen. Misschien haar beste vriendin, ik had haar al eens ontmoet en ze was een heel aardig meisje. Ze was wel een beetje jonger dan Justine maar 2 jaartjes. Volgens mij was haar naam Eve, als ik me dat goed herinner. Ik zou haar morgen wel bellen en haar dan als wij weg moeten gaan halen. Ze zou hier dan wel een paar weken moeten blijven maar ik denk niet dat ze dat erg zou vinden. Ik stond op met Justine in mijn armen en liep naar de slaapkamer. Toen ik daar was legde ik Justine op bed en ging ernaast liggen. Ik trok haar dicht tegen me aan en gaf haar een kusje op haar neus en op haar lippen. Mijn lieve Justine! Dacht ik nog voor ik in slaap viel.