Na dat ze alle lessen hadden gehad gingen ze weer naar hun kluisjes toe.
Toen ze daar aan kwamen, gooide Shannonn zijn hoofd tegen zijn kluisje aan.
Pasifica keek hem aan en vroeg;
Pasifica: “Wat heb jij nou?”
Shannonn: “Ik haat school.”
Pasifica zuchtte.
Pasifica: “Je weet dat het straks alleen dan maar saaier word. {We blijven rond deze leeftijd weet je.}“
Shannonn keek Pasifica blank aan.
Shannonn: ”Alsof ik dat niet weet”
Toen keek hij langs Pasifica heen en zag dat de familie Cullen naar hun zat te kijken.
Shannonn: “En we worden bekeken.”
En hij keek Pasifica aan.
Pasifica keek Shannonn glimlachend aan en draaide haar om naar haar kluisje toe.
Deed toen haar kluisje open en gooide haar boeken er in en haalde haar tas en jas eruit.
Shannonn keek haar zusje aan en kreeg toen de hint van dat ze weg wou. Hij maakte zijn kluisje open en gooide ook zijn boeken er in en zijn jas en tas haalde hij eruit.
Daarna gooide ze beiden tegelijkertijd hun deur dicht en keken elkaar grijnzend aan.
Toen liepen ze naar de buitendeur toe en keken naar buiten toe.
Shannonn: “O men, het regent nog steeds.”
Pasifica: ”{Beter regen, dan de zon.}"
En ze keek in de richting van de Cullens en zag hun knikken.
Pasifica grijnsde en Shannonn zuchtte een keer diep.
Shannonn: “{We mogen dat niet zo erg schitteren dan volbloed vampieren, maar het is nog steeds irritant.}"
???: “Dus jullie zijn halfjes?”
????: “Emmett.”
Emmett: “Wat, ik vroeg het alleen.”
Shannonn en Pasifica draaiden zich om en zagen dat Emmett voor hun stond.
De anderen stonden een paar stappen achter hem.
Shannonn: “Ja, wij zijn halfjes.”
Zei hij met een zuur gezicht.
Op Emmett’s gezicht brak een grote grijns los en de anderen sloegen hun hand voor hun gezicht en schudden van nee.
Pasifica keek van Emmett’s gezicht naar die van Shannonn en weer terug.
Toen sloeg ze Shannonn tegen zijn arm.
Shannonn: “Ow, Pasifica. Dat doet pijn.”
Lidia: “Waag het eens, of je krijg met mij aan de haal.”
Shannonn keek zijn zus aan en begon toen te lachen.
Shannonn: “Hahahahaha, je kunt me niet eens aan.”
Pasifica keek Shannonn kwaad aan en greep hem bij zijn oor.
Shannonn trok ineens een heel pijnlijk gezicht en schreeuwde het uit van de pijn.
De Cullens keken hun aan en kregen grote glimlachen op hun gezichten. Die steeds groter werden na mate Shannonn’s oor roder en roder werd.
Shannonn: “Ow,ow,ow. Pasifica, hou op straks wordt ie blauw.”
Plotseling schoot Emmett in een bulderende lach en de leerlingen die om hun heen stonden of liepen keken geschrokken om en of bleven staan.
Ineens liet Pasifica, Shannonn’s oor los en liep met een rood hoofd weg.
Shannonn legde zijn hand tegen zijn oor en had nog steeds een pijnlijk gezicht.
Shannonn: ”Ze heeft een goede greep. Het verbaasde me dat ze onze vader er nog pijn mee kon doen. {En hij is een volbloed.}”
De Cullens keken elkaar verbaasd en half geschrokken aan.
Alice: “Maar dat is onmogelijk, we hebben huid als marmer}”
Shannonn knikte en zei;
Shannonn: “Ik geloof dat ze de drukpunten aanraakt. En dat doet verschrikkelijk pijn.“
En hij keek in de richting die Pasifica op was gelopen.
Shannonn: “Ik denk dat ik maar achter haar aan ga. Ze staat waarschijnlijk te kou kleumen bij de auto.”
Alice: “We lopen mee, of niet jongens. … Hey, waar is Jasper?”
Edward: “Die is Pasifica achterna…”
Ze keken elkaar aan en Shannonn keek hun aan.
Shannonn: ”Wat? Waarom kijken jullie elkaar zo aan.”
Emmett: “Jasper is nog niet zo lang een vegetariër en Edward had in zijn hoofd gelezen dat hij je zus wel lekker vond ruiken.”
Shannonn keek hun een voor een met grote ogen aan.
Toen was hij plotseling weg.
De Cullens keken elkaar aan en renden toen achter Shannonn aan.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen