Eight.

“Nialler?” roep ik terwijl ik de deur open met de sleutel die ik van hem heb gekregen. Geen reactie. “Ni?” ik hang mijn jas op de kapstok “How’s it going with Ha-“ een hand wordt op mijn mond gedrukt. “Shut up!” sist iemand in mijn oor. Ik draai me om en kijk in de ogen van Niall. “He’s here.” is zijn simpele verklaring. Toch lijkt hij niet blij. Waarom niet? “Ni, what’s wrong?” vraag ik uiteindelijk, als ik de pijn in zijn ogen zie. Hij zegt niets maar sleurt me mee naar de woonkamer. Op de bank ligt een jongen met krullen te slapen. Harry. Zijn wangen zijn betraand en hij heeft wallen onder zijn ogen. “Wauw, he look’s pretty bad!” breng ik ontsteld uit “What happend?”. Niall zucht. “I don’t know. This morning he knocked on my door and he was crying. He said that he had a fight with Louis, but won’t tell me about what…” zegt hij. Ik kan de teleurstelling in zijn stem horen. “Have you asked Louis?” vraag ik, waarna hij het hele verhaal van Liam, Louis en Zayn verteld. Zodra hij Zayn zegt ben ik afgeleid. Hij kent me te goed en merkt dit direct. “You’re not listening anymore, are you? Should I ask Zayn to kom?” hij grijnst. “Noo!” gil ik bang, maar het is al te laat. Hij is de deur al uit gerend. “Niall, no!” roep ik hem nog achterna. Dat wekt een reactie op van de inmiddels niet meer slapende Harry.
“Shut up, I’m trying to sleep!” roept hij chagrijnig. “Sorry, didn’t want to wake you up. It’s Nialls fault!” verontschuldig ik me gauw. “It’s always Naills fault…” zucht hij sarcastisch. Ik loop naar hem toe en plof naast hem neer op de bank. “I mean it, he’s going to get Zayn, and I didn’t want him to but he didn’t listen, and now-“ midden in de zin stop ik. Slim Abby. Dit moest je nou net weer aan Harry vertellen natuurlijk. Zijn chagrijnige gezicht maakt plaats voor een kleine grijns. “Why is he going to get Zayn? And why don’t you want him to?” zijn grijns wordt groter. Ik zwijg. Zijn ogen beginnen te twinkelen. “Do you have to tell me something?” vraagt hij. “No!” zeg ik stug. “I’ll get it, you like Zayn!” gilt hij enthousiast. Nou, hij is in ieder geval weer vrolijk. “Okay, now you no my secret. And I don’t even know you well! I only tell this to people I see more than once a week.” zeg ik. Hij grinnikt. “I can keep a secret, I promise.” op dat moment horen we een kabaal van de gang. Zayn en Niall komen de kamer binnen. “Oh, he’s awake.” zegt Niall. “Hi Ab.” groet Zayn me. Mijn wangen beginnen te gloeien. “Hey!” groet ik hem terug. Ik werp een woedende blik naar Niall. Hij kijkt me alleen grijnzend aan. Ik haat hem! Oke, toch niet. Hij is mijn lieve, blonde, ierse kabouter.