De Ontdekking van een nieuwe wereld.

Ik deed het bit in bij Rosita en maakte de riempjes vast. Ik hees mezelf op haar rug en liep de stal uit. Lekker een stuk rijden door het bos. Morgen was het weekend voorbij en kwam juffrouw Flynn. Ze kwam altijd ’s middags en bleef dan mee eten. Ze was wel aardig, maar ik hield niet echt van leren. Maar een diploma is natuurlijk wel handig. In gedachten reed ik verder.
Na ongeveer 2 uur kwamen we op een zandweggetje. Ik liet haar weer stappen en genoot van de vogeltjes die om me heen begonnen te fluiten. Het werd eindelijk lente. De zon scheen warm op mijn rug, heerlijk. Opeens hoorde ik gekraak en zag ik bruine krullen wegrennen. Het meisje van vanmiddag! Snel liet ik Rosita draaien en draafde achter het meisje aan. “STOP!” riep ik hard. Toen ze door had dat ik sneller was bleef ze staan. “Sorry! Het spijt me, ik zal hier niet meer komen! Alsjeblieft doe me niks!” Ze had een hele rare stem, zwaar en hees. “Ik doe je niks hoor, het bos is van iedereen je mag hier best komen.” Ik stapte van mijn paard en bekeek het meisje weer. “Het bos van iedereen…” Ze lachte een beetje spottend. “Er hangen grote borden met VERBODEN TOEGANG.” Verbaast keek ik haar aan. Mama zei altijd dat iedereen hier mocht komen. Ik had ook nog nooit iemand anders gezien dan juffrouw Flynn, mama, Naomi, Ilse en haar moeders. “Ik vind het erg voor je.” Zei ik toen zachtjes. Verward keek ze me aan. “Wat vind je zielig?” “Dat je ziek bent geweest.” Ze keek me nog raarder aan. “Ik ben niet ziek hoor. Ook niet geweest. Volgens mij ben je gek. Echt knetter gek!” Ze draaide zich om en wilde weg lopen. “Wacht!” riep ik snel. “Waarom heb je dan geen borsten als je niet ziek bent geweest?” Ze draaide zich om en begon keihard te lachen. Wat was er nou zo grappig aan. Een beetje verlegen keek ik haar aan. “Ik ben een jongen, natuurlijk heb ik geen borsten.” “Wat is een jongen? Is dat ook een ziekte?” Ze stopte met lachen en keek me onderzoekend aan. “Is dit een grap? Ik vind het nu niet grappig meer hoor. Ik ga naar huis.” “Nee! Zeg het nou, ik heb nog nooit van een jongen gehoord, wat is het?” nieuwsgierig keek ik haar aan. “Je hebt toch wel een vader?” Ze trok haar arm los, die ik vast had gepakt. “Een vader?” Ze zuchtte en schudde haar hoofd en mompelde. “Je bent echt gek.” Iets harder vervolgde ze: “Je moeder heeft toch een vriend? Een man? Dat is je vader?” “Ik heb twee moeders.” Zei ik zachtjes. Ik begreep er helemaal niks van. “Je hebt toch echt een man nodig om een kind te maken.” “Hoe gaat dat dan?” Ze kreeg rode kaken. “Never mind.” “Wat is nou een jongen?” vroeg ik verder. “Jij bent een meisje, meisjes houden van roze en paarden en kletsen. En jongens zijn van een ander geslacht. Ze houden van auto’s, avontuur en seks.” “Wat is seks?” Weer werden haar wangen rood. “Laat maar.” Ik voelde me erg verward. “Hoe moet ik je aanspreken dan?” “Ik heet Harry. En ik ben een hij.” “Hij?” “Bij een meisje zeg je dat is van haar en dat is ze. En bij een jongen zeg je, dat is van hem en dat is een hij.” Ik knikte ten teken dat ik het begreep. Maar ik begreep er geen reet van. “Ik ga, dit word me een beetje te bizar.” “Nee, niet weg gaan! Je moet me alles vertellen!” Maar ze, ik bedoel hij liep al weg. “Zie ik je morgen?” Hij bleef even staan en keek me aandachtig aan. “Oké. Zelfde tijd ben ik hier.” Toen rende hij snel weg.