Hartenpaleis

Hailey? Waar zou Hailey zijn? Is ze veilig? Zou ze thuis zijn? Sterker nog, zou ze zich zorgen maken? Allerlei gedachten spookten door Casper’s hoofd, terwijl de lijfwachten hem afvoerden naar het hartenpaleis, het palijs van de hartenkoningin. Hij weigerde om te lopen, dus zijn voeten sleepten over de grond. De lijfwachten van de koningin hadden moeite om Casper vooruit te krijgen.

Hij had even niet goed opgelet en viel vlak voor de koets van de koningin, die net haar wekelijkse tocht door wonderland deed. De hartenkoningin, met een hart van steen gebood haar soldaten om hem mee te nemen naar het paleis, waar hij berecht zou worden.

Casper keek op en zag het grote paleis al verschijnen. Hij sloot zijn bruine ogen weer en zuchtte diep. Dit was niet goed. Hij wist dat de hartenkoningin hoofden van gevangenen liet afhakken, en zo werden die gevangenen haar slaven. Voor de eeuwigheid..

Casper schrok, hij had geen eeuwigheid. Zijn dochter, de 7 jarige Hailey had hem nodig, en Alice. Zou Alice merken dat hij weg was?

Eenmaal aangekomen bij het hartenpaleis werd Casper meteen naar de cel in het cellenblok in de kelder gebracht, aangezien de koningin haarzelf nog moest omkleden.

Casper kroop in het hoekje van zijn donkere, vochtige cel en maakte zichzelf zo klein mogelijk. Hij sloot zijn ogen en bleef daar net zo lang zitten totdat de wachters hem opkamen halen. Ze deden hem handboeien om, en voerden hem naar de troonzaal, waar de hartenkoningin al op de troon zat.

Een man in pak stond naast haar. Casper wist dat het was Hartenkoning is. Casper beet zenuwachtig op zijn lip. Dit was het moment waarop hij berecht zou worden. Hij was bang, en koude rillingen trokken over zijn rug. De hartenkoningin keek hem koud aan, terwijl de Hartenkoning een beetje klunzig overkwam naast zijn bazige vrouw.

‘Was jij van plan een aanslag te plegen op mij? De koningin van Wonderland?!’

Klonk de scherpe, hoge stem van de hartenkoningin. Casper zag dat ze diep aan het in- en uitademen was, wat betekende dat ze moeite deed om haarzelf in te houden. Waarschijnlijk wou ze gaan schreeuwen, maar dat deed ze nooit waar de hoge raad bij was.

‘N-nee uwe majesteit, Ik viel..’

Stotterde Casper, die niet wist wat hij moest zeggen. Hij keek naar de grond en hield zijn ogen gesloten.

‘LIEG NIET!’

Schreeuwde de hartenkoningin plotseling. Ze was helemaal rood aangelopen, en haar handen waren gebald in vuisten. Casper hoorde haar man nog zeggen ‘liefje, rustig aan, misschien spreekt hij de waarheid.’ Waarop zijn vrouw hem driftig aankeek. Tranen verschenen in zijn ogen. Dit ging fout!

‘Majesteit, ik heb een dochter, laat me alstublieft gaan!’

Fluisterde Casper. Het was net hard genoeg voor de hartenkoningin om te horen. De koningin keek hem met een emotieloze blik aan en keek op naar de beul, die in het hoekje stond met een grote lans in zijn handen. Ze knikte een keer en de beul kwam langzaam op Casper afgelopen. Casper zakte meteen op zijn knieën.

‘alstublieft, spaar me, ik doe alles!’

Hij keek smekend op naar de koningin die op de troon zat en vouwde zijn handen samen. De koningin keek op hem neer en gebaarde de beul om stil te gaan staan. Ze kneep haar ogen samen en bekeek Casper.

‘Goed, dan ben jij mijn nieuwe Hoedenmaker. Jij zult mij gaan dienen, vanaf nu’

Spreekt ze duidelijk. Casper knikt en kijkt naar de grond. De koningin maakt een handgebaar, en de wachters tillen hem op, en slepen hem naar zijn nieuwe werkplaats, waar hij voortaan moet gaan werken.