28 || Lisa

Amai, donderdag op school is ook alweer afgelopen. Wat kan het toch saai zijn zonder Frauke. Ik stak mijn fietsensleutel in het slot en reed vervolgens weg.
Hoe zou het nu met haar gaan? Zou ze al wakker zijn? Vroeg ik me af, ik ga haar zo meteen om vier uur dan toch maar eens even bellen.
Als ik thuis aangekomen ben zet ik mijn fiets weg en ga naar binnen om een koek te zeten. “Hallo!” Roep ik opgewekt door het huis. Ik neem een koek uit de kast en ga naar boven om even te bellen.
Onderweg naar boven voel ik mijn gsm al trillen, op het scherm verschijnt Frauke haar naam en een opgeluchte zucht verlaat mijn mond omdat het waarschijnlijk goed met haar gaat.
“Halloa Frauwel!” Begroet ik haar vrolijk als ik op het groene telefoontje heb gedrukt. “Goeiemiddag, het is met de mama van Frauke.” Zegt ze aan de andere kant van de lijn. “Hallo, waarom belt u met haar gsm?” Vraag ik wat argwanend.
“Uhm, de operatie is niet zo goed verlopen en -” Ze stopt plots met praten.
“Is ze toch niet?” Vraag ik en begin te snikken. “Ze ligt in coma.” Zegt haar mama nog redelijk rustig maar toch hoor ik het verdriet in haar stem. “Ik, ik kom vandaag nog naar haar toe.” Zeg ik en sluit het gesprek snel af.
“Mam, mam! We moéten nu naar Frauke! Nu!” Roep ik terwijl ik radeloos mijn jas en schoenen zoek.

Ohgosh, ik heb gewoon 30 freaking abbo's (: tis echt raar, als je bedenkt dat jullie mijn verhaal echt lezen maar wel superdupermega leuk ofcourse ;d
En ook nog effe, mijn twitter is @1Dbiggestlove (: I follow back if you ask xx