Four.

Ik wordt wakker van de bel. Wie belt er nou om 7 uur ’s ochtends? Binnensmonds vloekend loop ik naar de deur. Verbaasd kijk ik recht in het betraande gezicht van Harry. “Hazz? What happend?” vraag ik geschrokken. Hij slaat zijn armen om me heen en begint luid te snikken. “Shh, it’s okay.” sus ik hem. Ik sluit de deur en trek hem mee naar binnen, waar ik hem op de bank duw en een glas water voor hem pak. “Here, take this.” zeg ik wanneer ik het glas in zijn handen druk. “Thanks” fluisterd hij beschaamd. Als hij weer een beetje gekalmeerd is waag ik het er op. “Would you tell me what happend? I mean, you can trust me! But I also understand if you don’t want to talk about it…” zeg ik onzeker. Hij kijkt naar de grond. Zo ken ik hem niet! Harry was altijd zo zeker van zichzelf dacht ik… “It’s Louis...” zucht hij uiteindelijk. “What is it with Louis?” ik probeer kalm te blijven, maar toch schiet er een steek van jaloezie door me heen. “We... we had a fight...” hij begint weer te snikken. Ik sla mijn armen wat onwennig om hem heen en strijk hem rustgevend over zijn rug. Hij moest eens weten! “About what?” vraag ik bezorgd. “That’s not important... but I just don’t want to fight with him. He’s my best friend!” als hij dat zegt voel ik een steek in mijn hart. Ik wist het wel, maar toch, het doet pijn. “Can’t you say sorry?” vraag ik. “No, I don’t feel sorry about what I told him.” zegt hij overtuigd. “Was it mean?” vraag ik. “No, not at all. It wasn’t about him. It’s just…” hij zucht. Er loop teen traan over zijn gezicht. Ik volg hem met mijn ogen. Als hij van zijn gezicht afdrupt kijk ik naar zijn ogen. Het was me nog niet opgevallen dat hij enorme wallen heeft. En dat hij eigenlijk ook best wel wit ziet. Het moet hem wel heel erg dwars zitten! “Why don’t you get some rest. You can take my bed. And I’m going to talk to Louis, if you think it’s okay…” deel ik mee. Als ik Louis zeg krimpt hij ineen, maar uiteindelijk staat hij toch op om richting mijn kamer te lopen. Ik loop met hem mee om nog even wat kleren te pakken, aangezien ik nog in mijn jogginbroek rondloop, en dan ga ik op weg naar Louis.