Wat als je het zusje van georg bent, die kanker heeft? -31-

love will win this cancer
Ik kijk glimlachend om. Hij komt naar mij toe gelopen. Zachtjes pakt hij met zijn handen, mijn vingertoppen vast. Het blijft stil tussen ons. De stilte is wel prettig. Dan druk ik mijn lippen, op zijn wang, en ga zachtjes naar zijn mondhoeken toe, ik ga dan naar zijn lippen toe, en bijt zachtjes op zijn bovenlip. Zijn handen, gaan via mijn armen naar mijn schouders, en zo naar mijn onderrug. Ik voel kleine elektrische schokjes door mijn lichaam gaan. Zijn handen blijven op mijn heupen rusten, terwijl hij mij ondertussen vurig zoent. Ik leg mijn handen op zijn zachte wangen, waar een kleurtje op komt. Mijn ogen zijn gesloten. Ik neem dit moment goed in mij op. Ik wou dat dit moment gewoon voor altijd zal blijven. Ook al weet ik dat ik overmorgen weer naar het ziekenhuis moet, en dat ik waarschijnlijk chemotherapie moet krijgen. Angst die al deze dagen nog in me zit, maar door Bill kan ik die angst loslaten. Ik haal mijn lippen van hem af. 'Zullen we naar onder gaan?' vraagt hij dan. Ik knik, en geef hem nog een laatste kusje op zijn lippen.