Wat als je het zusje van georg bent, die kanker heeft? -28-

What would Georg say?
''Georg..' zeg ik zo, zodat hij weet dat ik me schaam. 'Ze schaamt zich?, ze schaamt zich!, mensen ze schaamt zich, is ze niet lief' zegt georg luid, en maakt een dansje. Iedereen lacht, behalve Bill en ik. 'Georg, ga nu' zeg ik ongemakkelijk. Bill kijkt mij aan met een, je-moet-het-hem-zeggen-blik. Ik zucht. Ik stap het zwembad uit en draai me met mijn rug naar georg toe, en trek het truitje bij mijn schouder naar onder. Mijn tattoo is nu zichtbaar. Ik zie vanuit mijn ooghoeken, Romy&Siham met open mond staan. Het is akelig stil achter me. Ik hoor Gustav nog zeggen dat het een mooie tattoo is, maar van Georg hoor ik niets. Ik durf niet achter me te kijken. Hopelijk ademt hij nog?. Bijna zou ik denken dat hij van zijn stokje is gegaan, omdat ik hem niet eens hoor ademen. Ik draai me dan toch maar om. Dan voel ik twee armen om me heen
'Hij is Prachtig' zegt Georg dan. 'Ik waardeer het dat je het me verteld.' hoor ik Georg nog zeggen. Ik zucht van opluchting
-everything turned out just fine-