Fifty-Three

*Zoey Miller

Hoe hard ik ook probeerde om de hotelkamer niet mooi te vinden, omdat ik daar zin in had, het lukte niet. Hoe kon dat ook? De kamer was schitterend. Het enige nadeel, misschien voordeel, was dat er 3 slaapkamers waren met ieders een tweepersoonsbed. Aangezien we met 7 waren kon dat dan ook een probleem worden. Dit betekende dus dat er in 2 van de kamers 2 personen zouden slapen en in een van de kamers 3. De keuze was snel gemaakt dat ik bij Ariana moest. Wie had dat beslist? Juist, Liam.
Ik zou het echter absoluut niet erg vinden om een nacht door te brengen in dezelfde kamer als Harry. Niet dat ik echt iets van plan was met hem. Niet met mijn zus en neefje in de kamer ernaast alleszins.
Harry, Niall en Louis deelden een kamer en Zayn en Liam ook. Maar geen nood, ik had een geniaal plan. Misschien kan je per-ongeluk/expres water over een bed morsen niet meteen geniaal noemen, maar ik had tenminste een plan. Ik nam een cola uit de koelkast en liep naar een willekeurige kamer waar ik heel droogjes (of juist niet) het flesje leeg liet lopen over het bed en vervolgens luid vloekte. "Oh, nee!" kreunde ik, waarna Ariana, Zayn en Liam op hun gemakje binnen kwamen gesloft. "Zoey!" kreunde Ariana toen ze zag wat ik had gedaan. "Ongelukje." loog ik. "Wat nu?" vroeg Zayn. "Als Ariana op de zetel slaapt dan kunnen we met zijn drieën in een bed." Niet helemaal wat ik in eerste instantie in gedachten had, maar dan kon ik wat voetvrijen met Hazza. "Wat!?" gilde Ariana. "Waarom zou ik op de zetel moeten slapen, jij hebt gemorst! Lig jij maar op die zetel" Oké, die zag ik niet aankomen. Als ik op de zetel lag zou er waarschijnlijk niet veel van in huis komen van rotzooien met Harry. Nee, Ariana moest op de zetel. Of Liam. Als Zayn, Louis of Niall op de sofa zouden slapen zou Liam waarschijnlijk bij mij en Ariana komen te liggen, en dat wilden we niet, ik toch niet. Ik trok een pruillipje, daar kon Liam niet tegen. Kom op, Lili, offer jezelf op... "Best, Zoey." zuchtte Liam diep. Hij had blijkbaar al door dat ik niet op de bank wou. Ik gaf hem een dikke knuffel. "Thanks, Lili" glimlachte ik.